راهی به سوی خوشبختتتتتی
اگه غمگینی اگه دنبال آرامشی اگه افسرده ای اگه دلت گرفته اگه دلت شکسته اگه تنهایی اگه غصه هات اندازه دنیاست بیا تو..راهی به سوی خوشبختتتتتی
اگه غمگینی اگه دنبال آرامشی اگه افسرده ای اگه دلت گرفته اگه دلت شکسته اگه تنهایی اگه غصه هات اندازه دنیاست بیا تو..اینجا معدن گنجهای بهشتی است
نام مبارک الباری
خواص
1- هر که به ذکر شریف الباری مداومت نماید بدن آن در قبر نمی پوسد و
گفته اند
که روزی 213 مرتبه بگوید جسدش در قبر تازه می ماند
2- حضرت امام رضا علیه السلام فرموده اند که هر کس در هر جمعه
100مرتبه ذکر شریف الباری را بگوید خدا او را در قبر تنها نگذارد و مونسی
برایش بفرستد و هر کس در هر روز 100 مرتبه بگوید خداوند فرشته ای فرستد
تا روز قیامت مونس و همدم او باشد و هر کس روزی 15 مرتب (یارب یا خالق یا
باری) گوید لطف خدا در دنیا و آخرت همراه او باشد و در قبر مونس او و درحشر
کمک او گردد
3- به سند معتبر روایت است که هر که در روز جمعه 100 بار اسم شریف
الباری را بگوید و تا یک هفته ادامه بدهد بعدد خود که 234 است حق تعالی
ملکی را خلق می فرماید تا بعد از مردنش در قبر مونس او باشد تا قیامت
آیه الکرسی با ذکر ثواب"گنجهای بهشتی"
علامه لاهیجانی انصاری روزی از آقای میرزا علی قاضی طباطبائی پرسیدند که در مواقع اضطرارو گرفتاری چه در امور دنیوی و یا در امور اخروی و بن بست کارها به چه ذکری مشغول شویم تا گشایش یابد؟
در
جواب فرمودند : پس از 5 بار صلوات و قرائت آیة الکرسی
از پیغمبر اکرم (ص ) روایت شده است که فرمودند: هر کس آیة الکرسى را بعد از هر نمازى بخواند، هفت آسمان شکافته گردد و به هم نیاید تا خدا به سوى خواننده اش نظر رحمت افکند و پس از آن فرشته اى را برانگیزد که از آن هنگام تا فرداى آن کارهاى خوبش را بنویسد و کارهاى بدش را محو نمایداز امام باقر (ع ) روایت شده که فرمودند: هر کس بعد از وضو گرفتن یک بار آیة الکرسى بخواند، خدا ثواب چهل سال عبادت را به او عطا کند و چهل درجه را برایش بالا برد و چهل حورالعین را به تزویجش درآورد.از رسول گرامى خدا (ص ) روایت شده است که فرمودند: هر کس که آیة الکرسى را بعد از هر نماز واجب بخواند، چیزى مانع از داخل شدنش در بهشت نخواهد بود، مگر مرگ و بر خواندن آن کسى مواظبت نمى کند، مگر آن کس که صدیق و راست و درست باشد و هر کس آن را در هنگام خواب بخواند، خدا او را و خانه اش را و خانه کسانى را که در همسایگى وى قرار دارند، ایمن خواهد ساختامام صادق (ع ) فرمودند: زمانى که مؤ من آیة الکرسى را بخواند و ثوابش را براى اهل قبور قرار دهد، خداوند از هر حرفى ملکى گرداند که خداى را براى او تسبیح کند تا روز قیامت ، و به وى مزد شصت پیامبر را دهد و خدا در هر قبرى از مشرق تا مغرب چهل شمع از نور داخل کند و قبرهاى آنها را وسعت دهدبه روایت دیگر، هر که آیة الکرسى را بعد از هر نماز فریضه بخواند، نمازش مقبول گردد و در امان خدا باشد و خدا او را از بلاها و گناهان نگاه دارد.
صلواتی که هر مرتبه آن، ثواب ده هزار صلوات است
اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلی سَیِّدنا مُحَمَّدٌ مَا اخْتَلَفَ الْمَلَوان وَ تَعاقَبَ الْعَصْرانِ وَ کَرَّ الْجَدیدانِ وَ
سْتَقْبَلَ الْفَرْقدانِ وَ بَلَّغْ رُوحَهُ وَ اَرْواحَ اَهْلِ بَیْتِهِ مِنّا التَّحِیَّهَ وَ السَّلامُ.
صلوات جهت پاک شدن از تمام گناهان
و این بابویه از ابوحمزه روایت کرده است که از امام جعفر صادق (ع) پرسیدم که
چگونه صلوات فرستم بر (محمد و آل محمد) ؟ فرمود: که می‌گویید صَلَواتُ اللهِ وَ
صَلَواتُ مَلائِکَتِهِ وَ أنْبِیائِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جَمیعِ خَلْقِهِ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ السَّلامِ عَلَیْهِ وَ
رَحَمهُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ
عرض کردم چه خواهد بود ثواب آن؟ فرمودند : به خدا قسم از گناهان بیرون می‌آید، مانند روزی که از مادر متولد شده است.
((هر کس آخر سوره حشر را بخواند، گناهان گذشته و آینده او بخشوده مى شود))!.
((هر کس این آیات را بخواند اگر در همان شب یا روز بمیرد، شهید مرده
است))!.
((این آیات شفاء هر دردى است مگر مرگ ))!.
((لَوْ أَنزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَّرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ
نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ (21)
هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ (22)
هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ (23)
هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ
وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ (24) ))
امام صادق علیه السلام فرمودند: کسى که بگوید ” الحمدلله کما هو اهله ” (فرشتگان)
نویسندگان آسمانى نمى توانند ثواب آن را بنویسند. عرض کردم : چرا؟ فرمود: چون
(ثواب آن را نمى دانند و) عرضه مى دارند: خدایا! از غیب آگاهى نداریم و خدا مى
فرماید: هر چه بنده ام مى گوید، بنویسید و ثواب آن باشد به عهده من .
از امیرالمومنین علی (ع) روایت شده است که دعای یستشیر را پیامبر (ص) به من آموخت و امر کرد که آن را در همه حال در سختی و راحتی حفظ کنم و به خلفاء بعد از خودم تعلیم نمایم .
و فرمود: از خودت در مدت عمر جدا مکن، تا زمان ملاقات خدا ،بدرستی که این دعا گنجی است از گنج های عرش.عرض کردم یا رسول الله چگونه بخوانم؟
فرمود در صبح و شام این دعا را بخوان.
ابی بن کعب انصاری از پیامبر (ص) ثواب این دعا را طلب نمود. حضرت فرمودند: ای ابی؛ ساکت باش که از کثرت ثواب آن همه علما از حیرت مبهوت و زبان‌شان از کثرت و زیادی ثواب این دعا نزد خداوند عزوجل برای صاحب این بند می آید.ابن کعب گفت: یا رسول ا. . . پدرم و مادرم فدای تو باد تو مارا از ثواب این دعا آگاه فرما.پیامبر (ص) تبسم کرد و فرمود: همانا انسان بر آنچه منع می شود حریص تر است.
سپس فرمود شما را به برخی از ثواب های این دعا آگاه می‌کنم:
اول: کسی که این دعا را بخواند خیر و برکت از فرق سرش تا زمین از آسمان بر او می بارد و او را انوار آرامش و رحمت می پوشاند و برای این دعا انتهایی جز عرش خدا نیست.
دوم: هر کس سه نوبت این دعا را بخواند خداوند هر حاجت خیری که داشته باشد در دنیا و آخرت برآورده گرداند.
سوم: خدای تبارک و تعالی او را از عذاب قبر برهاند.
چهارم: تنگی سینه او را برطرف نموده و به او شرح صدر عطا فرماید.
پنجم: چون روز قیامت فرا رسد، خواننده این دعا سوار بر شتری تندرو و سفید مزین و آراسته به مروارید نزد حق برخیزد، و خداوند می فرماید همه کرامتها را به او بدهید، و گوید: بنده ام در هر جای بهشت که خواهی ساکن شو.
ششم: اگر این دعا بر مجنون خوانده شود همان ساعت از آن باز آید.
هفتم: اگر زنی زایمان بر او مشکل شده باشد و این دعا بر او خوانده شود خداوند زایمان او را آسان و فرزند را در طرفه العینی متولد گرداند.
هشتم: اگر بر شخصی که عاق والدین شده بخواند همانا خداوند امور آن را اصلاح کند.
نهم: هر بنده ای که چهل شب جمعه این دعا را بخواند همانا خداوند آن را اصلاح کند.
دهم: هر کس در هنگام خواب بخواند و بخوابد حتی اگر خوب نخوانده باشد. ولی به امید ثواب باشد، خداوند به هر حرفی از این دعا هزار فرشته کروبی که روی‌شان نورانی تر باشد از آفتاب و ماه شب چهاره بر او بفرسند.
یازدهم: هر گنه کاری که مرتکب کبائر شده باشد و قبل از مردن این دعا را بخواند شب بمیرد یا روز همچون شهید از دنیا رفته و اگر موفق به توبه نشده باشد خدا به کرم و عفوش او را بیامرزد
دعای یستشیر
اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَذی لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبینُ الْمُدَبِرُّ بِلا وَزیرٍ وَ لا خَلْقٍ مِنْ عِبادِهِ یَسْتَشیرُ
الاْوَّلُ غَیْرُ مَوْصُوفٍ وَالْباقی بَعْدَ فَنآءِ الْخَلْقِ الْعَظیمُ الرُّبُوبِیَّهِ نُورُ السَّمواتِ وَالاْرَضینَ وَ فاطِرُهُما
وَ مُبْتَدِعُهُما بِغَیْرِ عَمَدٍ خَلَقَهُما وَ فَتَقَهُما فَتْقًاًً فَقامَتِ السَّمواتُ طآئِعاتٍ بِاَمْرِهِ
وَاسْتَقَرَّتِ الاْرضَوُنَ بِاَوْتادِها فَوْقَ الْمآءِ ثُمَّ عَلا
رَبُّنا فِی السَمواتِ الْعُلی اَلرَّحْمنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی لَهُ ما فِی السَّمواتِ وَ ما فِی الاْرْضِ وَ ما بَیْنَهُما وَ ما تَحْتَ الثَّری
فَاَنَا اَشْهَدُ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللّهُ لا رافِعَ لِما وَضَعْتَ وَ لا واضِعَ لِما رَفَعْتَ وَ لا مُعِزَّ لِمَنْ اَذْلَلْت
وَ لا مُذِلَّ لِمَنْ اَعْزَزْتَ وَ لا مانِعَ لِما اَعْطَیْتَ وَ لا مُعْطِیَ لِما مَنَعْتَ
وَ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ کُنْتَ اِذْ لَمْ تَکُنْ سَمآءٌ مَبْنِیَّهٌ وَ لا اَرْضٌ مَدْحِیَّهٌ وَ لا شَمْسٌ مُضیَّئَهٌ وَ لا لَیْلٌ مُظْلِمٌ وَ لا نَهارٌ مُضیَّئُ
وَ لا بَحْرٌ لُجِّیُّ وَ لا جَبَلٌ راسٍ وَ لا نَجْمٌ سارٍ وَ لا قَمَرٌ مُنیرٌ وَ لا ریحٌ تَهُبُّ
وَ لا سَحابٌ یَسْکُبُ وَ لا بَرْقٌ یَلْمَعُ وَ لا رَعْدٌ یُسَبِّحُ وَ لا رُوحٌ تَنَفَّسُ
وَ لا طآئِرٌ یَطیرُ وَ لا نارٌ تَتَوَقَّدُ وَ لا مآءٌ یَطَّرِدُ
کُنْتَ قَبْلَ کُلِّ شَیْءٍ وَ کَوَّنْتَ کُلَّ شَیْءٍ وَ قَدَرْتَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ وَابْتَدَعْتَ کُلَّ شَیْءٍ
وَ اَغْنَیْتَ وَ اَفْقَرْتَ وَ اَمَتَّ وَ اَحْیَیْتَ وَ اَضْحَکْتَ وَ اَبْکَیْتَ وَ عَلَی الْعَرشِ اسْتَوَیْت
فَتَبارَکْتَ یا اَللّهُ وَ تَعالَیْتَ اَنْتَ اللّهُ الَّذی لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ
الْخَلاّقُ الْمُعینُ اَمْرُکَ غالِبٌ وَ عِلْمُکَ نافِذٌ وَ کَیْدُکَ غَریبٌ
وَ وَعْدُکَ صادِقٌ وَ قَوْلُکَ حَقُّ وَ حُکْمُکَ عَدْلٌ وَ کَلامُکَ هُدیً
وَ وَحْیُکَ نوُرٌ وَ رَحْمَتُکَ واسِعَهٌ وَ عَفْوُکَ عَظیمٌ وَ فَضْلُکَ کَثیرٌ
وَ عَطاوُکَ جَزیلٌ وَ حَبْلُکَ مَتینٌ وَاِمْکانُکَ عَتیدٌ وَ جارُکَ عَزیزٌ
وَ بَاْسُکَ شَدیدٌ وَ مَکْرُکَ مَکیدٌ اَنْتَ یا رَبِّ مَوْضِعُ کُلِّ شَکْوی
حاضِرُ کُلِّ مَلاَءٍ وَ شاهِدُ کُلِّ نَجْوی مُنْتَهی کُلِّ حاجَهٍ مُفَرِّجُ کُلِّ حُزْنٍ
غِنی کُلِّ مِسْکینٍ حِصْنُ کُلِّ هارِبٍ اَمانُ کُلِّ خآئِفٍ حْرِزُ الضُّعَفآءِ
کَنْزُ الْفُقَرآءِ مُفَرِّجُ الْغَمّآءِ مُعینُ الصّالِحینَ
ذلِکَ اللّهُ رَبُّنا لا اِلهَ اِلاّ ُوَ تَکْفی مِنْ عِبادِکَ مَنْ تَوَکَّلَ عَلَیْکَ وَ اَنْتَ جارُ مَنْ لاذَ بِکَ وَ تَضَرَّعَ اِلَیْکَ
عِصْمَهُ مَنِ اعْتَصَمَ بِکَ ناصِرُ مَنِ انْتَصَرَ بِکَ تَغْفِرُ الذُّنُوبَ لِمَنِ اسْتَغْفَرَکَ جَبّارُ الْجَبابِرَهِ عَظیمُ الْعُظَمآءِ کَبیرُ الْکُبَرآءِ
سَیِّدُ السّاداتِ مَوْلَی الْمَوالی صَریخُ الْمُسْتَصْرِخینَ مُنَفِّسٌ عَنِ الْمَکْروُبینَ مُجیبُ دَعْوَهِ الْمُضْطَرینَ اَسْمَعُ السّامِعینَ
اَبْصَرُالنّاظِرینَ اَحْکَمُ الْحاکِمینَ اَسْرَعُ الْحاسِبینَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ
خَیْرُ الغافِرینَ قاضی حَوآئِج الْمُوْمِنینَ مُغیثُ الصّالِحینَ
اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ رَبُّ الْعالَمینَ اَنْتَ الْخالِقُ وَ اَنَا الْمَخْلوُقُ
وَ اَنْتَ الْمالِکُ وَ اَنَا الْمَمْلوُکُ وَ اَنْتَ الرَّبُّ وَ اَنَا الْعَبْدُ وَ اَنْتَ الرّازِقُ وَ اَنَا الْمَرْزُوقُ
وَ اَنْتَ الْمُعْطی وَ اَنَا السّآئِلُ وَ اَنْتَ الْجَوادُ وَ اَنَا الْبَخیلُ وَ اَنْتَ الْقَوِیُّ وَ اَنَا الضَّعیفُ
وَ اَنْتَ الْعَزیزُ وَ اَنَا الذَّلیلُ وَ اَنْتَ الْغَنِیُّ وَ اَنَا الْفَقیرُ
وَ اَنْتَ السَّیِّدُ وَ اَنَا الْعَبْدُ وَ اَنْتَ الْغافِرُ وَ اَنَا الْمُسیَّئُ وَ اَنْتَ الْعالِمُ وَ اَنَا الْجاهِلُ
وَ اَنْتَ الْحَلیمُ وَ اَنَا الْعَجُولُ وَ اَنْتَ الرَّحْمنُ وَ اَنَا الْمَرْحُومُ
وَ اَنْتَ الْمُعافی وَ اَنَا الْمُبْتَلی وَ اَنْتَ الْمُجیبُ وَ اَنَا الْمُضْطَرُّ
وَ اَنَا اَشْهَدُ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْمُعْطی عِبادَکَ بِلا سُوالٍ
وَ اَشْهَدُ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللّهُ الْواحِدُ الاْحَدُ الْمُتَفَرِّدُ الصَّمَدُ الْفَرْدُ وَ اِلَیْکَ الْمَصیرُ
وَ صَلَّی اللّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ
وَاغْفِرْ لی ذُنُوبی وَاسْتُرْ عَلَیَّ عیُوُبی وَافْتَحْ لی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً وَ رِزْقاً واسِعا
یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ وَالْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ حَسْبُنَا اللّهُ وَ نْعِمَ الْوَکیلُ
وَ لا حَوْلَ وَ لاقُوَّهَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِیِّ الْعَظیمِ
ابن عبّاس رضى اللَّه عنه روایت مىکند که بر رسول خدا صلّى الله علیه و آله داخل شدم دیدم که حضرت خندان و بسیار خوشحال هستند. عرض کردم: چه خبر است فداى شما باد پدر و مادرم اى رسول خدا؟ پس فرمودند: یا ابن عبّاس جبرئیل نزد من آمد در حالى که به دست او صحیفهاى بود که در آن دعائى از جهت کرامت من و از براى امّت من نوشته شده بود. پس جبرئیل گفت که: یا محمّد این را بگیر و بخوان آنچه را که در اوست و آن را تعظیم نماى. پس بدرستى که این گنجى از گنجهاى آخرت است و این دعائى است که خداى تعالى به تو و به امّت تو اکرام نموده است. پس گفتم: یا جبرئیل آن کدام است؟ پس جبرئیل که رحمت خدا بر او و بر همه فرشتگان مقرّب باد گفت که آن سبحان اللَّه العظیم بحمده است. ابن طاوس گوید که: مقدّم مىدارم اوّلا ذکر ثواب این دعا را تا سبحان اللَّه العظیم» پس مىگویم که: حضرت رسول صلّى اللَّه علیه و آله فرمودند: [اى جبرئیل] و چه چیز است ثواب کسى که این دعا را بخواند؟ پس جبرئیل گفت: یا محمّد مرا از ثوابى سؤال نمودهاى که آن را نمىداند مگر خداى تعالى، اگر همه دریاها مرکب و درختها قلم و فرشتگان آسمانها نویسنده بگردند و ثواب این را به قدر هزار برابر مدّت بقاء دنیا بنویسند، هر آینه مرکّب برطرف مىشود و قلمها شکسته مىشود و به یکدهم از ثواب آن نمىرسند. اى محمد قسم به حقّ کسى که ترا به راستى به پیغمبرى فرستاده است که نیست مردى و نه زنى که این دعا را بخواند مگر آن که خداى تعالى از براى او ثواب چهار تن از فرشتگان و چهار پیغمبر را بنویسد.امّا پیغمبران پس اوّلا ثواب تو را اى محمّد و ثواب عیسى و ثواب موسى و ثواب ابراهیم علیهم السّلام را و امّا فرشتگان پس اوّلا ثواب مرا و ثواب اسرافیل و ثواب میکائیل و ثواب عزرائیل را. اى محمّد هر مردى یا زنى که این دعا را در مدّت عمر خود بیست مرتبه بخواند پس به درستى که خداى تعالى او را به آتش جهنم عذاب نمىکند و هر چند از گناهان او باشد مثل کف دریاها و قطرههاى باران و عدد ستارهها و وزن عرش و کرسى و لوح و قلم و ریگ و موى و کرک و آفریدههاى بهشت و دوزخ که خداى تعالى آن گناهان را مىآمرزد و از براى او به عوض هر گناهى هزار حسنه مىنویسد. اى محمّد و اگر آن شخص را همّى یا غمّى یا آزارى یا بیمارى یا علّتى یا تشنگى یا ترسى باشد و این دعا را سه مرتبه بخواند، خداى تعالى حاجت او را بر مىآورد و شخصى که از شیر یا از گرگ بترسد یا داخل شدن بر پادشاه ظالمى را اراده داشته باشد و این دعا را بخواند، پس خداى تبارک و تعالى از او هر بدى و مکروهى و آفتى را به حول و قوّت خود منع مىکند، کسى که این دعا را یک مرتبه در جنگ بخواند خداى تعالى او را قوّت هفتاد کس از جماعت حربکنندگان را قوّت مىدهد و کسى که این دعا را بر درد سر یا درد شقیقه یا درد شکم یا بر آزار چشم یا بر گزیدن مارى یا عقربى بخواند خداى تعالى همه آنها را برطرف مىکند. اى محمّد کسى که به این دعا اعتقاد نیاورد پس او از من برى است و کسى که آن را انکار نماید، پس به درستى که از او برکت و خیر برطرف مىشود. پس پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله فرمودند که: اى جبرئیل از چه این دعا بر همه دعاها تفضیل داده شده است؟ جبرئیل عرض کرد: از جهت آن که اسم اعظم خداى تعالى در آن است و کسى که این دعا را بخواند قوّت حافظه و شعور و علم و عمر و صحّت بدن او چندین برابر زیاده مىگردد و خداى تعالى از او هفتاد آفت از آفات دنیا و هفتصد آفت از آفتهاى آخرت را دفع مىنماید.ذکر ثواب و شرح دعاء سابق تمام شد اکنون در ذکر ثواب و شرح دعاى ثانى شروع مىنمایم بخش دوم اجر دعا از حضرت امیر المؤمنین على بن ابى طالب صلوات اللَّه و سلامه علیه از حضرت پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم روایت شده است آن که فرمودند که: جبرئیل علیه السّلام نازل شد در حالى که و در عقب مقام ابراهیم نماز مىکردم. پس چون از نماز فارغ شدم از خداى تعالى براى امّت خود طلب آمرزش نمودم. پس جبرئیل علیه السّلام گفت: اى محمّد ترا حریص بر امّتخود مىبینم و حال آن که خداى تعالى به بندگان خود رحیم است. پس آن حضرت صلّى اللَّه علیه و آله به حضرت جبرئیل علیه السّلام فرمودند که: اى برادر من تو دوست بر من و بر امّت من هستى، مرا دعائى تعلیم نماى که بعد از من به سبب آن دعا امتم مرا یاد کنند. پس جبرئیل علیه السّلام گفت: اى محمّد وصیّت مىکنم ترا آن که امّت خود را امر نمائى که سه روز ایّام البیض را روزه گیرند که سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماهى است، و وصیّت مىکنم ترا آن که امّت خود را امر نمائى که در این سه روز این دعاى شریف را بخوانند. پس به درستى که عرش را حمله آن به برکت این دعا برداشتند و من به زمین نازل می شوم و به آسمان بالا مىروم به برکت این دعا و این دعا بر درهاى بهشت و بر حجرهها و کنگرهها و بر منزلهاى آن نوشته شده است و به برکت این دعا درهاى بهشت گشوده می شود و به سبب این خلایق در روز قیامت به امر خدا محشور مىشوند و کسى که از امّت تو این دعا را بخواند، خداى تعالى عذاب قبر را از او برطرف مىکند و او را از فزع اکبر و از آفتهاى دنیا و آخرت نگاه مىدارد، و کسى که آن را بخواند خداى تعالى او را از عذاب آتش نجات مىدهد، پس بعد از آن پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله جبرئیل را از ثواب این دعا سؤال نمودند. پس جبرئیل علیه السّلام عرض کرد: یا محمّد هر آینه به تحقیق که مرا از چیزى سؤال نمودهاى که بر وصف آن قادر نیستم و اندازه او را به غیر از خدا نمىداند؛ اى محمّد اگر درختهاى دنیا قلم و دریاها مرکّب و همه خلایق نویسنده بگردند بر نوشتن ثواب قارى این دعا قدرت ندارند و بندهاى این دعا را نمىخواند و حال آن که اراده نموده باشد آزادى را مگر آن که خداى تعالى او را آزاد مىگرداند و او را از قید بندگى خلاص میکند و این را مغمومى نمىخواند مگر آن که خداى تعالى غم و اندوه او را برطرف نماید و نمىخواند به این دعا خداى را طلبکننده حاجتى مگر آن که خداى عزّ و جلّ حاجت او را در دنیا و آخرت ان شاء اللَّه برآورد و او را از مرگ ناگهانى و هول قبر و فقر در دنیا نگاه مىدارد و خداى تبارک و تعالى به او اذن در شفاعت را در قیامت عطا مىنماید در حالى که روى او خندان باشد و خداى تعالى او را به برکت این دعا در دار السّلام داخل مىکند و او را در غرفههاى بهشت ساکن مىگرداند و او را از حله هاى جنّت مىپوشاند که کهنه نمىشوند و کسى که روزه گیرد و این دعا را بخواند خداى عزّ و جلّ مىنویسد از براى او مثل ثواب جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و عزرائیل و ابراهیم خلیل و موسى کلیم و عیسى و محمّد صلوات اللَّه علیهم اجمعین. پس پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله فرمودند که: هر آینه به تحقیق که تعجّب نمودم از بسیارى آنچه جبرئیل از ثواب از براى خواننده این دعا ذکر نمود. بعد از آن جبرئیل عرض کرد: اى محمّد احدى از امّت تو نیست که این دعا را در مدّت عمر خود یک مرتبه بخواند مگر آن که خداى تعالى او را روز قیامت محشور مىکند و حال آن که روى او چون ماه شب بدر مىدرخشد. پس مردمان پرسند که این کیست؟ آیا این شخص پیغمبر است؟ پس ملائکه گویند که: پیغمبر و نه فرشته نیست بلکه او بندهاى از بندگان خدا است از فرزندان آدم که در مدّت عمر خود یک مرتبه این دعا را خوانده است و خداى عزّ و جلّ به او این کرامت را بخشیده است.پس جبرئیل به پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله عرض کرد: اى محمّد کسى که پنج مرتبه این دعا را بخواند در روز قیامت محشور خواهد شد و حال آن که من بر قبر او ایستاده باشم و براقى از بهشت با من خواهد بود و ایستاده خواهم بود تا وقتى که آن شخص بر براق سوار شود و از آن پائین نمىآید مگر در دار النعیم دائمى و از براى او حسابى نخواهد بود و در بهشت همسایه ابراهیم علیه السّلام و در جوار محمّد صلّى اللَّه علیه و آله خواهد بود و من از براى خواننده این دعا از مرد و زن ضامنم آن که خداى تعالى او را عذاب ننماید و هر چند گناهان او بیشتر از کف دریاها و قطرههاى باران و برگ درختان و عدد مردمان از اهل بهشت و دوزخ باشد و آن که خداى عزّ و جلّ امر نماید از براى آن شخص ثواب یک حجّ و یک عمره مقبول بنویسند.اى محمّد کسى که را در وقت خواب پنج مرتبه این دعا را با وضو قرائت نماید پس به درستى که ترا در خواب مىبیند و تو او را به بهشت بشارت خواهى داد و کسى که گرسنه یا تشنه باشد و چیزى را نیابد که بخورد و نه آنچه را که بیاشامد یا آن که بیمار باشد و این دعا را بخواند پس به درستى که خداى به برکت این دعا از او برطرف مىنماید آنچه را که در اوست و او را چیزى مىدهد که بخورد و بیاشامد و از براى او مطالب دنیا و آخرت او را برمىآورد و کسى که از او چیزى دزدیده شود یا از او غلامى بگریزد پس برخیزد و وضو سازد و دو رکعت یا چهار رکعت نماز گذارد و در هر رکعت سوره حمد یک بار و سوره اخلاص دو مرتبه بخواند، پس بعد از سلام این دعا را بخواند و آن صحیفه را که این دعا در آن نوشته شده باشد پیش روى خود یا در زیر سر خود بگذارد، پس بدرستى که خداى تعالى مشرق و مغرب را جمع مىکند و آن غلام گریخته را به برکت این دعا بر مىگرداند ان شاء اللَّه تعالى و اگر از دشمنى بترسد پس این دعا را بر خود بخواند خداى تعالى او را در پناهى محکم مىگرداند و دشمن بر او قدرت نمىیابد و بندهاى نیست که این را بخواند و بر او قرضى باشد مگر آن که خداى تعالى قرض او را ادا نماید و از براى او شخصى را میسّر گرداند که قرض او را ادا نماید ان شاء اللَّه و کسى که این دعا را بر بیمارى بخواند خداى تعالى آن بیمار را به برکت این دعا شفا مىدهد. پس اگر بنده مؤمنى که به خداى عزّ و جلّ اخلاص داشته باشد، این را بر کوهى بخواند هر آینه آن کوه به اذن خدا حرکت مىکند و کسى که به نیّتى خالص این را بر آب بخواند هر آینه آن آب یخ مىزند و تعجّب مکن از این فضیلتهائى که در شأن این دعا ذکر شد، پس به درستى که در این دعا اسم اعظم خداى تعالى است و بدرستى که هر گاه این دعا را قارى بخواند و آن را ملائکه و جنّ و انس بشنوند پس از براى خواننده آن دعا مىکنند و خداى تعالى دعاى ایشان را مستجاب مىگرداند و همه اینها که مذکور شد به برکت خداى تعالى و به برکت این دعاست و به درستى شخصى که به خدا و رسول او و به این دعا ایمان آورده باشد، باید که چیزى را به خاطر نگذراند و در دل خود به سبب آنچه در شأن این دعا ذکر نموده شد، شکى نیندازد، به درستى که خداى تعالى کسى را که میخواهد بدون اندازهاى روزى مىگرداند و کسى که این دعا را بخواند و یاد گیرد و بنویسد پس باید که به این بر احدى از مسلمانان بخل نورزد. و حضرت رسول صلّى اللَّه علیه و آله فرمودند که: من این دعا را در جنگى نخواندم مگر آن که من در آن جنگ به برکت این دعا بر دشمنان خود ظفر یافتم و آن حضرت صلّى اللَّه علیه و آله فرمودند که: شخصى که این دعا را بخواند به او نور اولیاء در روى او عطا کرده مىشود و از براى او هر امر دشوارى آسان مىگردند و براى او هر امر آسانى میسّر مىشود. پس بدرستى شخصى که حقّ و حرمت این را بشناسد، خداى تعالى او را از هر سختى نگاه میدارد [و اگر قرض دارى آن را بخواند، خداوند قرض او را ادا نماید] و براى او همه امرها را آسان مىگرداند و او را از هر مکروهى نگاه مىدارد و از او هر بدى را برطرف مینماید و او را از هر بیمارى و علتى نجات میدهد و همّ و غمّ را از او زایل مىگرداند. پس این دعا را یاد بگیرید و یاد بدهید پس بدرستى که در این دعا خیر
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
سُبْحانَ الله الْعظیمِ وَ بِحَمْدِهِ
این جمله را سه مرتبه باید بگوید و سپس دعا را بخواند:
سُبْحانَهُ مِنْ إلهٍٍ ما اَمْلَکَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ مَلیکٍٍ ما اَقْدَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ قَدیرِ ما
اَعْظَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ عَظیمٍ ما اَجَلَّهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ جَلیلٍ ما اَمْجَدَهُ وَ سُبْحانَهُ
مِنْ ماجِدٍٍ ما اَرْفَهُ وَ سُبْحانَهُ مَنْ رَؤفٍ ما اَعَزَّهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ عَزیزٍ ما اَکْبَرَهُ وَ ماجِدٍ
ما اَرْءَفَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ اَعَزَّهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ عَزیزٍ ما اَکْبَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ کَبیرٍ ما
اَقْدَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ قَدیمٍ ما اَعْلاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ عالٍ ما اَسْناهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ
سِنّیٍ ما اَبْهاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ بَهیًّ ما اَنْوَرَه وَ سُبْحانَهُ مِنْ مُنیرٍ ما اَظْهَرَهُ وَ
سُبْحانَهُ مِنْ ظاهِرٍ ما اَخْفاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ خَفیًّ ما اَعْلَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ عَلیمً
ما اَخْبَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ خَبیرٍ ما اَکْرَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ کَریمٍ ما اَلْطَفهُ وَ سُبْحانَهُ
مِنْ لَطیفٍ ما اَبْصَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ بَصیرٍ ما اَسْمَعَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ واسِعٍ ما اَجْوَدَهُ
وَ سُبْحانَهُ مِنْ جوادٍ ما اَفْضَلَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ مُفْضِلٍ ما اَنْعَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ مَنْعِمٍ
ما اَسْیَدَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ سَیّدٍ ما اَرْحَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ رَحیمٍ ما اَشَدَّهُ وَ سُبْحانَهُ
مِنْ شَدیدٍ ما اَقْواهُ وَ سُبْحانَهُ مَنْ قَویًّ ما اَحْکَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مَنْ حَکیمٍ ما اَبْطَشَه
وَ سُبْحانَهُ مِنْ باطِشٍ ما اَقْوَمَه وَ سُبْحانَهُ مِنْ قَیّومٍ ما اَحْمَدَه وَ سُبْحانَهُ مِنْ حمیدٍ
ما اَدْوَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ دائِمٍ ما اَبْقاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ باقٍ ما اَفْرَدَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ
مالِکٍ ما اَوْلاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ وَلیًّ ما اَعْظَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ عَظیمٍٍ ما اَکْمًلَهُ وَ
سُبْحانَهُ مِنْ کامِلٍ ما اَتَمَّهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ تامًّ ما اَعْجَبَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ عَجیبٍ ما
اَفْخَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ فاخِرٍ ما اَبْعَدَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ بَعیدٍ ما اَقْرَبَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ
قَریبٍ ما اَمْنَعَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ مانِعٍ ما اَغْلَبَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ غالِبٍ ما اَعْفاهُ وَ
سُبْحانَهُ مِنْ عَفْوًّ ما اَحْسَنَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ مُحْسِنٍ ما اَجْمَلَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ
جَمیلٍ ما اَقْبَلَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ قابِلٍ ما اَشْکَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ شَکورٍ ما اَغْفَرَهُ وَ
سُبْحانَهُ مِنْ غَفُورٍ ما اَکْبَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ کَبیرٍ ما اَجْبَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ جَبّارٍ ما
اَدْیَنَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ دَیّانٍ ما اَقْضاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ قاضٍ ما اَمْضاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ
ماضٍ ما اَنْفَذَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ نافِذٍ ما اَرْحَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ رَحیمٍ ما اَخْلَقَهُ وَ
سُبْحانَهُ مِنْ خالِقٍ ما اَقْهَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ قاهِرٍ ما اَمْلَکَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ مَلیکٍ ما
اَقْدَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ قادِرٍ ما اَرْفَعَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ رَفیعٍ ما اَشْرَفَه وَ سُبْحانَهُ مِنْ
شَریفٍ ما ا‍َزْرَقَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ رازِقٍ ما اَقْبَضَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ قابِضٍ ما اَبْسَطَهُ وَ
سُبْحانَهُ مِنْ باسِطٍ ما اَهْداهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ هادٍ ما اَصْدَقَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ صادِقٍ ما
اَبْدَئَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ بادِءٍ ما اَقْدَسَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ قُدُّسٍ ما اَطْهَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ
طاهِرٍ ما اَزْکاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ زَکیًّ ما اَبْقاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ باقٍ ما اَعْوَدَهُ وَ سُبْحانَهُ
مِنْ عَوّادٍ ما اَفْطَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ فاطِرٍ ما اَرْعاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ راعٍٍ ما اَعْوَنَهُ وَ
سُبْحانَهُ مِنْ مُعینٍ ما اَوْهَبَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ وَهّابٍ ما اَتْوَبَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ تَوّابِ ما
اَسْخاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ سَخیًّ ما اَبْصَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ بَصیرٍ ما اَسْلَمَهُ وَ سُبْحانَهُ
مِنْ سَلیمٍ ما اَشْفاءُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ شافٍ ما اَنْجاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ مُنْجٍ ما اًَبَّرَه وَ
سُبْحانَهُ مِنْ بارٍ ما اَطْلَبَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ طالِبٍ ما اَدْرَکَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ مُدْرِکٍ ما
اَشَدَّهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ شَدیدٍ ما اَعْطَفَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ مُتَعَطَّفٍ ما اَعْدَلَهُ وَ سُبْحانَهُ
مِنْ عادِلٍ ما اَتْقَنَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ مُتْقِنٍ ما اَحْکَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ حَکیمٍ ما اَکْفَلَهُ وَ
سُبْحانَهُ مِنْ کَفیلٍ ما اَشْهَدَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ شَهیدٍ ما اَحْمَدَهُ وَ سُبْحانَهُ هُوَ اللهُ
الْعظیمِ وَ بِحَمدِه وَ الْحَمْدُلله وَ لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ اَکْبَرُ وَ للهِ الْحَمْدُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ اِلاّ
بِاللهِ الْعظیمِ دافعُ کُلَّ بَلِیَّهٍ وَ هُوَ حَسْبی وَ نِعْمَ‌الْوَکیلْ
ثواب دعای معراج
از رسول اکرم صلى الله علیه و آله منقول است آن شبى که مرا به معراج بردند از تمامى آسمانها گذشتم تا به آسمان هفتم رسیدم و آنچه دیدم بودم و با خداى تعالى بى واسطه سخن گفتم و مراجعت نمودم چون به مقام جبرئیل رسیدم گفتم یا جبرئیل این چه دعائى است که جمله فرشتگان مى خوانند؟ گفت یا محمد صلى الله علیه و آله این همان دعایى است که از جانب حق به شما آوردم و خداى تعالى مى فرماید که هر که از آدم تا خاتم این دعا را بخواند یا با خود دارد عزیز و مکرم گردد و حاجتش برآورده شود حق تعالى هیچ حجاب در میان او و خودش نگذارد و او را از جمیع بلایا محفوظ فرماید و اگر از آدم تا خاتم جمع شوند و جمیع دریاها مرکب گردد و آسمان و زمین کاغذ شود چندان نویسنده که همه فرشتگان مانده شوند و دریا خشک شود و آسمان و زمین تمام شود نمى تواند ثواب این دعا را بنویسند و از هزار یکى نوشته نشود و خواننده و دارنده این دعا را تنگى دست ندهد و تا روز اجل بستگى در کار وى نشود و در روز قیامت حساب را از وى بردارند و بى حساب داخل بهشت شود.
یا محمد دارنده و خواننده این دعا رستگارى یابد. هر کس در عمر خود این دعا را یک بار بخواند و اگر نتواند گوش بدهد یا با خود دارد چنان باشد که چهل هزار ختم قرآن کرده باشد و چهل هزار حج کرده باشد و چهل هزار گوسفند قربانى کرده و چهل هزار بنده آزاد کرده و چهل هزار مسکین را طعام داده و چهل هزار برهنه را پوشیده باشد و تورات موسى و انجیل عیسى و زبور داوود و فرقان محمد المصطفى صلى الله علیه و آله را خوانده باشد و اگر بیمار باشد چنانچه طبیبان از معالجه آن عاجز باشند چون این دعا را به آن بیمار دهند و بر بالین وى گذارند شفا یابد و اگر کسى قرض دار باشد و این دعا را بخواند حق تعالى دین او را ادا فرماید و اگر کسى کاهل نماز باشد این دعا را با خود دارد حق تعالى دل او را روشن گرداند حریض نماز شود و اگر زن دشوار زاید این دعا را بر آب خواند بخورد به آسانى بار نهد و اگر کسى را بسته باشند این دعا را بر موم گیرند و بر کمر وى بندند فى الحال گشاده گردد و اگر بخت دختر بسته باشد این دعا را بخواند یا با خود دارد بخت او گشاده شود و اگر کسى را به پاى دار برند این دعا را بر وى بخوانند و بدمند یا در نزد آن کس باشد هیچ ضررى به او نرسد و اگر جهت فرزند بخواند خداوند عالم پسرى به وى عطا فرماید و دارنده این دعا از گزند مار و عقرب و زبان بدگویان ایمن گردد.
خواننده و دارنده این دعا از درد گوش و دردسر و درد چشم و درد دل و جگر و فلج و لغوه و جمیع دردها ایمن گردد و هر کس این دعا را با خود به گرد برد حق سبحانه او را ببخشد و سکرات موت را بر وى آسان گرداند و از عذاب قبر و سوال نکیر و منکر ایمن گردد و روز جزا چهل هزار فرشته به استقبال وى برآیند تا داخل بهشت مى کنند و شرح این دعا بسیار بود اما مختصر کردیم تا ملال نگیرد بسیار مجرب است ان شاء اللّه و اللّه اعلم بالصواب .
شرح دعای معراج
یا سَیِّدُ یا سَنَدُ یا صَمَدُ یا مَن لَهُ المُستَنَدُ اجْعَلْ لی فَرَجًا و مَخْرجًا مِمّا اَنَا فیهِ وَاکْفِنی فیهِ و
اَعُوذُبِکَ بِسم اللهِ التّاماتِ یا اللهُ یا اللهُ یا اللهُ یا رَحمانُ یا رحمانُ یا رَحمانُ یا رَحیمُ یا رَحیمُ
یا رَحیمُ یا خالِقُ یا رازِقُ یا بارئُ یا اَوَلُ یا اخِرُ یا ظاهِرُ یا باطِنُ یا مالِکُ یا قادِرُ یا واهِبُ یا
وَهّابُ یا تَوّابُ یا حَکیمُ یا سَمیعُ یا بصیرُ یا غَفورُ یا رَحیمُ یا غافِرُ یا شَکورُ یا عالِمُ یا عادِلُ
یا کریمُ یا حلیمُ یا وَدودُ یا غَفورُ یا رَؤُفُ یا وترُ یا مُغیثُ یا مُجیبُ یا حَبیبُ یا مُنیبُ یا رَقیبُ
یا مُعیدُ یا حافِظ یا قابِضُ یا حَیُّ یا مالِکُ یا باعثُ یا وارثُ یا رَحیمُ یا فاتِحُ یا فارجُ یا فاخِرُ
یا مُعِزُّ یا مُذِّلُ یا مُعینُ یا مُبینُ یا جَلیلُ یا جَمیلُ یا کَفیلُ یا وکیلُ یا دَلیلُ یا حَیُّ یا قَیّومُ یا جَبّار
یا غَفّارُ یا حنّانُ یا مَنّانُ یا دَیّانُ یا غُفرانُ یا بُرهانُ یا سُبحانُ یا مُستَعانُ یا سُلطانُ یا امینُ
یا مؤمِنُ یا مُتَکَبِّرُیا شَکورُ یا عَزیزُ یا عَلِیُّ یا وَفیُّ یا زَکِیُّ یا قَوِیُّ یا غَنِیُّ یا مُحِقُّ یا مُعطی
یا اخِرُ یا احسَنَ الخالِقینَ یا خیرَ الرّازقینَ یا خیرَ الغافِرینَ یا خیرَ المُحسِنینَ یا خیرَا
لنّاصرینَ یا اَرحَمَ الرّاحِمینَ یا نورَ السماواتِ و الاَرضَ یا هادیَ المُضِّلینَ یا دَلیلَ المُتَحیِّرینَ
یا خالِقَ کُلِّ شَی ءٍ یا فاطِرَ السَّماواتِ وَالاَرضِ یا هادیَ المُضِلّینَ یا مُفَتِّح الاَبوابِ یا مُسَبِّبَ
الاسبابِیا رَفیعَ الدَّرجاتِ یا مُجیبَ الدَّعواتِ یا وَلِیَّ الحَسَناتِ یا غافِرَ الخَطیئاتِ یا مُحیِیَ
الاَمواتِ یا ضاعِفَ الدَّرَجاتِ یا ضاعِفَ الحسناتِ یا دافِعَ البَلِیّاتِ اللّهم احْفَظ صاحِبِ هذَا
الدُّعاءِ مِنَ القَحطِ و الطّاعونِ و الزِّلزلَةِ وَ الفُجاةِ وَ الوَباءِ وَ مِن شرِِّ الاَعداءِ و مِن شَرِّ الجِنِّ
و الاِ نسِ بِحَقِّ لا اِلهَ اِلّا هُوَ الحَیُّ القَیّومُ وَ بِحَقِّ کهیعص وَ بِحَقِّ حمعسق وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ
المُصطَفی وَ بِحَقِّ علیٍّ المُرتَضی وَ الائمةِ الهُدی وَ بِحَقِّ اللَّوح وَ القَلَم وَ الکرسِیِّ وَ العَرشِ
وَ بِحَقِّ فَسَیَکفیکَهُمُ اللهُ وَهُوَ السَّمیعُ العَلیمُ اللّهُمَ احْفَظْ صاحِبَ هذا الدُعاءِ مِنْ شَرِّ کُلِّ ذی
شَرّ وَ مِنْ شَرِّ طارقِ اللَّیل وَ النَّهارِ وَ مِنْ شَرِّ والِدٍ وَ ما وَلَدَ وَ مِنْ شَرِّ ما یَلِجُ فِی الاَرْضِ وَ
ما یخْرُجُ مِنْهُما وَ هُوَ تاغَفورُ الرَّحیمُ اللّهُمَ احْفَظْ صاحِبَ هذا الدُّعاءِ مِنْ شَرِّ الاَعداءِ وَ مِنْ
شَرِّ جَمیعِ المِحْنَةِ وَالدّاءِ وَمِنْ شَرِّ النَّفاثاتِ فِی العُقَدِ وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ یا رَبِّ بعزَّتکَ
یا عَزیزُ وَ القَهرُ بِلُطفِکَ وَالرَّحمَة رَحمَتُکَ یا واهِبَ العَطایا یا دافِعَ الْبلایا یا غافِرَ الخَطایا یا
ستّارُ العُیوب یا نورَالغُیوب یا نورَالقلوب یا حَبیبَ القلوب یا قاضیَ الْحاجات یا رَحمنَ الدُّنیا
وَالاخِرة یا ارحَمَ الرّاحِمین بِحَقِّ الیَ الله تَصیرُ الاُمورُ اللهُمَ اِنّی اَستَودِعُکَ نَفسی وَ روحی وَ
مالی وَاولادی وَ جَمیعَ ما اَنعَمتَ عَلَیَّ فی الدُّنیا وَالاخرة اِنَّهُ لا یُضیعُ صَنایِعُکَ یَصونُکَ وَ
مَحفوظُکَ وَ مامولُکَ لا یُجیرُنی اَحَدٌ مِنکَ وَ لَن اَجِدُ مِن دونِهِ مُلتَحَداً اللّهمَّ رَبَّنا آتِنا فی
الدُّنیا حَسَنَة وَفی الاخِرةِ حَسَنَة وَقِنا عَذابَ النّار وَ عذابَ القَبر بِرَحمَتِکَ یا اَرحَمَ الرّاحِمینَ.
و صلى اللّه على محمد و اله اجمعین الطاهرین و الائمه المعصومین و سلم تسلیما کثیرا کثیرا
التماس دعا
1.ذکرکلمه لااله الا الله
2.ذکرصلوات
امام صادق(ع) فرمود:درترازوی عمل چیزی سنگین تر از صلوات برمحمد وآلش نیست و کسانی هستند
که میزان اعمال آنها سبک نشان میدهد. در اینجا صلوات به کمک او رسیده،و میزانش سنگین میشود.
اصول کافی،ج2،ص493
فضل صلوات
سیخ کلینی از حضرت صادق (ع) روایت کرده که فرمود: هرگاه ذکر پیغمبر (ص) شود پس بسیار صلوات بر او بفرستید، پس بدرستی که هرکس صلوات بفرستد بر پیامبر(ص) یک مرتبه، صلوات بفرستد حق تعالی بر او هزار صلوات در هزار صف از ملائکه و باقی نماند از مخلوقات الهی چیزی مگر آن که صلوات فرستد بر آن بنده، به جهت صلوات خدا و صلوات ملائکه اش، پس کسی که رغبت نکند در این پس،اوجاهلی است مغرور که بیزار است از او خدا ورسول و اهل بیتش.اصول کافی
3.شهادت به یکتایی خدا ورسالت محمد(ص)
4.حسن خلق
5.اخلاص وخشنودی خداوند
6.تهمتی که در مورد انسان زده می شود
7.ولایت ومحبت محمد وآلش(ص)
8.حب وعشق علی داشتن
9.فرزندان از دنیارفته
10.زیارت حرم مطهر حضرت رضا(ع)
امام صادق علیه السلام فرمود:
هر که هر روز بیست و پنج بار گوید:
«اللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنینَ وَ المُؤْمِناتِ و المُسْلِمینَ وَ المُسْلِماتِ»
خداوند به تعداد هر مؤمنی که در گذشته و
هر مؤمنی که تا روز رستاخیز به دنیا خواهد آمد
بر او حسنه نویسد و گناهی از او پاک گرداند و
درجه ای او را بالا برد.
از حضرت صادق علیه السّلام روایت کردهاند:هرکه هر روز ده باره این دعا را بخواند،حق تعالى چهلوپنجهزار حسنه براى او بنویسد،و چهلوپنجهزار گناه را از او محو کند،و چهلوپنجهزار درجه در بهشت براى او بلند نماید،و براى او حرزى[محافظ و نگهدارنده]باشد از شرّ شیطان و ظالمان،و او را گناه کبیره متصرف نشده و احاطهاش نکند. و به روایت دیگر:چنان باشد که قرآن را دوازده بار ختم کرده باشد،و خدا در بهشت خانهاى براى او بنا کند.و در روایت ابن بابویه«ده بار»ذکر نشده است،دعا این است:
اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لاشَریکَ لَهُ اِلهاً واحِداً اَحَداً صَمَداً لَمْ یَتَّخِذْ صاحِبَةً وَ لا وَلَداً
از حضرت صادق علیه السّلام روایت کردهاند: حضرت رسول اللّه علیه و آله فرمود:هرکه هر روز پانزده مرتبه بگوید:
لا اِلهَ اِلا اللَّهُ حَقّاً حَقّاً لا اِلهَ اِلا اللَّهُ ایماناً وَ تَصْدیقاً لا اِلهَ اِلا اللَّهُ عُبُودِیَّةً وَرِقّاً
حق تعالى روى رحمت خود را از و نگرداند،تا وارد بهشتش کند.در«محاسن»از حضرت رسول اکرم صلى اللّه علیه و آله روایت کرده:هرکه هر روز صد بار«سبحان اللّه»بگوید،از قربانى کردن صد شتر براى کعبه بهتر است،و هرکه صد بار الحمد للّه بگوید،از آزاد کردن صد بنده بهتر است،و هرک هصدر بار«اللّه اکبر»بگوید از این که صد اسب با زین و لگام در را خدا بفرستد بهتر است،و هرکه صد با«لا اله الاّ اللّه»بگوید،کسى عملش از او نیکوتر نباشد،مگر آنکه بیشتر بگوید.
قطب راوندى روایت کرده:در بنى اسرائیل عابدى بود،که سالها به عبادت حق پرداخته بود،روزى به حضرت حق عرضه داشت:میخواهم حال خود را نزد تو بدانم،اگر اعمال مرا پسندیده باشى،از این اعمال بسیار انجام دهم،وگرنه پیش از مرگ توبه کنم،خدا فرشته اى با این پیام نزد او فرستاد:که براى تو نزد خدا هیچ عمل خیرى نیست!پرسید پروردگارا عبادتهاى من چه شد؟فرشته گفت:هر کار خیرى انجام میدادى،مردم را خبر میکردى،که تو را نیک بدانند،و به نیکى یاد کنند،اکنون ثواب تو همان است،که خود بر عمل خود خشنود شدى،این سخن بر عابد بسیار گران آمد،و اندوهگین و نالان شد،بار دیگر فرشته آمد و گفت:حق تعالى مىفرماید:اکنون خود را ار من بخر،و پس از این هر روز به عدد هر رگى از رگهاى بدن خود تصدّق بده،گفت:چگونه مىتوانم چنین کارى انجام دهم؟پاسخ داد:هر روز سیصدوشصت مرتبه به عدد رگهاى بدنت بگو: سُبْحانَ اللَّهِ وَالْحَمْدُلِلَّهِ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَاللَّهُ اَکْبَرُ وَلا حَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ
هرکس روزی 4مرتبه این ذکر را بگوید شکرآن روز را به جا آورده اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ کَثیراً عَلى کُلِّ حالٍ
حضرت آیت‌الله مجتبی تهرانی با
تأکید بر اینکه برای اجابت دعا باید موانع
را برطرف کرد استغفار راهی برای اینکار است
اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ
وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا
خَلْفَهُمْ وَلاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ
السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ
لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَیُؤْمِن
بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ
اللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ وَالَّذِینَ کَفَرُواْ
أَوْلِیَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ
هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ
از پیغمبر اکرم (ص ) روایت شده است که فرمودند: هر کس آیة الکرسى را بعد از هر نمازى بخواند، هفت آسمان شکافته گردد و به هم نیاید تا خدا به سوى خواننده اش نظر رحمت افکند و پس از آن فرشته اى را برانگیزد که از آن هنگام تا فرداى آن کارهاى خوبش را بنویسد و کارهاى بدش را محو نمایداز امام باقر (ع ) روایت شده که فرمودند: هر کس بعد از وضو گرفتن یک بار آیة الکرسى بخواند، خدا ثواب چهل سال عبادت را به او عطا کند و چهل درجه را برایش بالا برد و چهل حورالعین را به تزویجش درآورد.از رسول گرامى خدا (ص ) روایت شده است که فرمودند: هر کس که آیة الکرسى را بعد از هر نماز واجب بخواند، چیزى مانع از داخل شدنش در بهشت نخواهد بود، مگر مرگ و بر خواندن آن کسى مواظبت نمى کند، مگر آن کس که صدیق و راست و درست باشد و هر کس آن را در هنگام خواب بخواند، خدا او را و خانه اش را و خانه کسانى را که در همسایگى وى قرار دارند، ایمن خواهد ساختامام صادق (ع ) فرمودند: زمانى که مؤ من آیة الکرسى را بخواند و ثوابش را براى اهل قبور قرار دهد، خداوند از هر حرفى ملکى گرداند که خداى را براى او تسبیح کند تا روز قیامت ، و به وى مزد شصت پیامبر را دهد و خدا در هر قبرى از مشرق تا مغرب چهل شمع از نور داخل کند و قبرهاى آنها را وسعت دهدبه روایت دیگر، هر که آیة الکرسى را بعد از هر نماز فریضه بخواند، نمازش مقبول گردد و در امان خدا باشد و خدا او را از بلاها و گناهان نگاه دارد.
دعای آمن الرسول"گنجی درعرش الهی"
، دو آیه ی آخر بقره، از گنجی در زیر عرش الهی به پیامبر بخشیده
شده است. و
آن حضرت هر گاه این دو آیه و آیه الکرسی را قرائت می کرد، تبسّم کرده می فرمود:
آن دو از گنج الهی زیر عرش است. طبق نقلی از پیامبر، خداوند، دو هزار سال پیش
از آفرینش آسمان ها و زمین، کتابی داشته و دو آیه ی آخر بقره را از آن فرود
آورده است؛ پس اگر آن دو، سه شب در خانه ای خوانده شود، شیطان به آن نزدیک
نمی شود.
در روایتی از ابن عباس آمده است: رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) هنگامی
که جبرئیل در حضورش بود، صدایی از بالای سر خود شنید. جبرئیل با نگاه به
آسمان گفت: هم اکنون دری از آسمان باز شد که تاکنون گشوده نشده بود؛ سپس
فرشته ای فرود آمد و پیامبر را به دو نور، یکی فاتحه الکتاب و دیگری آیات پایانی
سوره ی بقره بشارت داد که به هیچ پیامبر دیگری داده نشده بود. بر پایه ی برخی
روایات این دو آیه، در معراج و در آسمان هفتم به پیامبر عطا شد.
در زمینه ی آثار و فضیلت قرائت این آیه، از پیامبر اکرم (صلی الله علیه واله وسلم)
نقل شده که هر کس دو آیه ی آخر سوره ی بقره را در شب بخواند، برایش کافی
است
دعای جلیل الجبار
روایت است که حضرت رسول(ص)فرمودند هر کس هر وقت این دعا را بخواند چنان باشد که
360 حج کرده است و 360 ختم قرآن کرده باشدو 360 بنده آزاد کرده باشد و 360 دینار
صدقه داده باشد و 360 اندوهگین را از غم رهایی ببخشد چون حضرت رسول(ص)این کلام
را فرمود جبرئیل علیه السلام در رسید و گفت: یا رسول خدا هر بنده از بندگان خدا و هر امتی
از پیروان تو که این دعا را عمر خود یکبار بخواند یا محمد به حرمت و جلال خودم قسم او را
هفت چیز بدهم اول فقر و درویشی را از او بردارم دوم از سئوال نیکیرین ایمن گردانم سوم از
صراط بگذرد و چهارم از مرگ ناگهانی بر هانم پنجم دو رخ را بر وی حرام گردانم ششم از
تنگی قبر نگهدارم،هفتم ازغضب سلطان و ظالم حفظ فرمایم.
التماس دعا
بسم الله الرحمن الرحیم
آن حضرت هر گاه این دو آیه و آیه الکرسی را قرائت می کرد، تبسّم کرده می فرمود:
آن دو از گنج الهی زیر عرش است. طبق نقلی از پیامبر، خداوند، دو هزار سال پیش
از آفرینش آسمان ها و زمین، کتابی داشته و دو آیه ی آخر بقره را از آن فرود
آورده است؛ پس اگر آن دو، سه شب در خانه ای خوانده شود، شیطان به آن نزدیک
نمی شود.
در روایتی از ابن عباس آمده است: رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) هنگامی
که جبرئیل در حضورش بود، صدایی از بالای سر خود شنید. جبرئیل با نگاه به
آسمان گفت: هم اکنون دری از آسمان باز شد که تاکنون گشوده نشده بود؛ سپس
فرشته ای فرود آمد و پیامبر را به دو نور، یکی فاتحه الکتاب و دیگری آیات پایانی
سوره ی بقره بشارت داد که به هیچ پیامبر دیگری داده نشده بود. بر پایه ی برخی
روایات این دو آیه، در معراج و در آسمان هفتم به پیامبر عطا شد.
در زمینه ی آثار و فضیلت قرائت این آیه، از پیامبر اکرم (صلی الله علیه واله وسلم)
نقل شده که هر کس دو آیه ی آخر سوره ی بقره را در شب بخواند، برایش کافی
است
اَعوذُ بِالله مِنَ الشّیطانِ الرَجیمبِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحیمآمَنَ
الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ
آمَنَ بِاللّهِ وَمَلآئِکَتِهِ وَکُتُبِهِوَرُسُلِهِ
لاَ نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا
وَأَطَعْنَا غُفْرَانَکَ رَبَّنَا وَإِلَیْکَالْمَصِیرُ
«285» لاَ یُکَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا کَسَبَتْ
وَعَلَیْهَا مَااکْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَ
تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِینَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ
عَلَیْنَا إِصْرًا کَمَاحَمَلْتَهُ عَلَى
الَّذِینَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ
لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْلَنَا
وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ
«286»
دعای جلیل الجبار
روایت است که حضرت رسول(ص)فرمودند هر کس هر وقت این دعا را بخواند چنان باشد که
360 حج کرده است و 360 ختم قرآن کرده باشدو 360 بنده آزاد کرده باشد و 360 دینار
صدقه داده باشد و 360 اندوهگین را از غم رهایی ببخشد چون حضرت رسول(ص)این کلام
را فرمود جبرئیل علیه السلام در رسید و گفت: یا رسول خدا هر بنده از بندگان خدا و هر امتی
از پیروان تو که این دعا را عمر خود یکبار بخواند یا محمد به حرمت و جلال خودم قسم او را
هفت چیز بدهم اول فقر و درویشی را از او بردارم دوم از سئوال نیکیرین ایمن گردانم سوم از
صراط بگذرد و چهارم از مرگ ناگهانی بر هانم پنجم دو رخ را بر وی حرام گردانم ششم از
تنگی قبر نگهدارم،هفتم ازغضب سلطان و ظالم حفظ فرمایم.
التماس دعا
بسم الله الرحمن الرحیم
لا اله الا الله الجلیل الجبار لا اله الا الله الواحد القهار لا اله الا الله
العزیز الغفار لا اله الا الله الکریم الستار لا اله الا الله الکبیر المتعال لا
اله الا الله وحده لا شریک له الها واحدا ربا و شاهدا احدا صمدا و نحن
له مسلمون لا اله الا الله وحده لا شریک له الها واحدا ربا و شاهدا
احدا صمدا و نحن له عابدون لا اله الا الله وحده لا شریک له الها
واحدا ربا و شاهدا احدا صمدا و نحن له قانتون لا اله الا الله وحده لا
شریک له الها واحدا ربا و شاهدا احدا صمدا و نحن له صابرون لا اله الا
الله محمد رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم ) علی ولی الله ( ع
) الهم الیک وجهت وجهی والیک فوضت امری و علیک توکلت یا ارحم
الراحمین.
یکسال خدمت برای یاد گرفتن یک حدیث
ابو غالب میگوید :وقتی به
قصد تجارت به کوفه رفتم ودرهمسایگی اعمش منزل کردم
مردی در آخر شب این آیه را مکرر میخواند
چون روز شد نزد او رفتم وگفتم دیشب آیه شهادت میخواندی ودرآخر کلماتی گفتی آیا
از پیغمبر خدا خبری شنیده ای؟گفت :آری
گفتم مرا آگاه کن.گفت:آنقدر با ارزش است که تا یکسال خدمت من نکنی من آن را به
تو نخواهم آموخت
ومن یکسال خدمت او کردم چون مدت به سر آمد گفتم :یا شیخ سال تمام شد حال
بگوگفت نبی اکرم(ص) فرمود: هر کس این آیه را بخواند روز قیامت او را می
آورند و خداوند خطاب می کند، ای بنده من! تو به عهد خود وفا کردی
و امانت را ادا نمودی و من سزاوارترم که به عهد خود وفا کنم،ای فرشتگان من او را
به بهشت وارد کنید. (مجمع البیان؛ ج 2/421)
شَهِدَاللّهُ اَنَّهُ لااِلهَ اِلاّ هُوَ وَ الْمَلائِکَهُ وَ اُولُو الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لااِلهَ اِلاّ هُوَ الْعَزیزُ
الْحَکیمُ اِنِّ الدِّینَ عِنْدَاللّهِ الْأسْلامُ وَ ماَ اْخْتَلَفَ الِّذینَ اُوتُوالْکِتابَ اِلاّ مِنْ بَعْدِ ما
جائَهُمُ الْعِلْمَ بَغْیاً بَیْنَهُمْ وَ مَنْ یَکْفُرْ بِایاتِ‌اللّهَ سَریعُ الْحِسابِ.
قُلِ اللَّهُمَّ مَالِکَ الْمُلْکِ تُؤْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَنْ
تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ بِیَدِکَ الْخَیْرُ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
تُولِجُ اللَّیْلَ فِی الْنَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَتُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَتُخْرِجُ
الَمَیَّتَ مِنَ الْحَیِّ وَتَرْزُقُ مَن تَشَاء بِغَیْرِ حِسَابٍ
مردی در آخر شب این آیه را مکرر میخواند
چون روز شد نزد او رفتم وگفتم دیشب آیه شهادت میخواندی ودرآخر کلماتی گفتی آیا
از پیغمبر خدا خبری شنیده ای؟گفت :آری
گفتم مرا آگاه کن.گفت:آنقدر با ارزش است که تا یکسال خدمت من نکنی من آن را به
تو نخواهم آموخت
ومن یکسال خدمت او کردم چون مدت به سر آمد گفتم :یا شیخ سال تمام شد حال
بگوگفت نبی اکرم(ص) فرمود: هر کس این آیه را بخواند روز قیامت او را می
آورند و خداوند خطاب می کند، ای بنده من! تو به عهد خود وفا کردی
و امانت را ادا نمودی و من سزاوارترم که به عهد خود وفا کنم،ای فرشتگان من او را
به بهشت وارد کنید. (مجمع البیان؛ ج 2/421)
شَهِدَاللّهُ اَنَّهُ لااِلهَ اِلاّ هُوَ وَ الْمَلائِکَهُ وَ اُولُو الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لااِلهَ اِلاّ هُوَ الْعَزیزُ
الْحَکیمُ اِنِّ الدِّینَ عِنْدَاللّهِ الْأسْلامُ وَ ماَ اْخْتَلَفَ الِّذینَ اُوتُوالْکِتابَ اِلاّ مِنْ بَعْدِ ما
جائَهُمُ الْعِلْمَ بَغْیاً بَیْنَهُمْ وَ مَنْ یَکْفُرْ بِایاتِ‌اللّهَ سَریعُ الْحِسابِ.
قُلِ اللَّهُمَّ مَالِکَ الْمُلْکِ تُؤْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَنْ
تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ بِیَدِکَ الْخَیْرُ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
تُولِجُ اللَّیْلَ فِی الْنَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَتُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَتُخْرِجُ
الَمَیَّتَ مِنَ الْحَیِّ وَتَرْزُقُ مَن تَشَاء بِغَیْرِ حِسَابٍ
صلوات جهت پاک شدن از تمام گناهان وصلواتی که هرمرتبه آن ثواب ده هزار صلوات را دارد
صلواتی که هر مرتبه آن، ثواب ده هزار صلوات است
اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلی سَیِّدنا مُحَمَّدٌ مَا اخْتَلَفَ الْمَلَوان وَ تَعاقَبَ الْعَصْرانِ وَ کَرَّ الْجَدیدانِ وَ
سْتَقْبَلَ الْفَرْقدانِ وَ بَلَّغْ رُوحَهُ وَ اَرْواحَ اَهْلِ بَیْتِهِ مِنّا التَّحِیَّهَ وَ السَّلامُ.
صلوات جهت پاک شدن از تمام گناهان
و این بابویه از ابوحمزه روایت کرده است که از امام جعفر صادق (ع) پرسیدم که
چگونه صلوات فرستم بر (محمد و آل محمد) ؟ فرمود: که می‌گویید صَلَواتُ اللهِ وَ
صَلَواتُ مَلائِکَتِهِ وَ أنْبِیائِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جَمیعِ خَلْقِهِ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ السَّلامِ عَلَیْهِ وَ
رَحَمهُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ
عرض کردم چه خواهد بود ثواب آن؟ فرمودند : به خدا قسم از گناهان بیرون می‌آید، مانند روزی که از مادر متولد شده است.
هر کس این آیات را بخواند اگر در همان شب یا روز بمیرد، شهید مرده است
((هر کس آخر سوره حشر را بخواند، گناهان گذشته و آینده او بخشوده مى شود))!.
((هر کس این آیات را بخواند اگر در همان شب یا روز بمیرد، شهید مرده
است))!.
((این آیات شفاء هر دردى است مگر مرگ ))!.
((لَوْ أَنزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَّرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ
نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ (21)
هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ (22)
هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ (23)
هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ
وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ (24) ))
ذکری که فرشتگان ازنوشتن ثواب آن عاجزند
امام صادق علیه السلام فرمودند: کسى که بگوید ” الحمدلله کما هو اهله ” (فرشتگان)
نویسندگان آسمانى نمى توانند ثواب آن را بنویسند. عرض کردم : چرا؟ فرمود: چون
(ثواب آن را نمى دانند و) عرضه مى دارند: خدایا! از غیب آگاهى نداریم و خدا مى
فرماید: هر چه بنده ام مى گوید، بنویسید و ثواب آن باشد به عهده من .
هرکس دوست دارد از دنیا برود و از گناه پاک شده باشد این دعارابخواند
شیخ صدوق در کتب من لا یحضره الفقیه ذکر کرده است که امیرالمؤمنین
(ع)
فرمود: از جمله امور پنهان و مخفی دعایی است که رسول الله (ع) به من آموخت و
امر کرد که آن را به حسن (ع) و حسین (ع) بیاموزم. هرکس دوست دارد از دنیا
برود و از گناه پاک شده باشد همانگونه طلای خالصی که در آن ناخالصی نیست ؛و
کسی از او مظلمه ای را طلب نکند ؛ بعد از نمازهای یومیه دوازده مرتبه سوره
اخلاص را خوانده و سپس دست ها را بگشاید و بگوید:
فرمود: از جمله امور پنهان و مخفی دعایی است که رسول الله (ع) به من آموخت و
امر کرد که آن را به حسن (ع) و حسین (ع) بیاموزم. هرکس دوست دارد از دنیا
برود و از گناه پاک شده باشد همانگونه طلای خالصی که در آن ناخالصی نیست ؛و
کسی از او مظلمه ای را طلب نکند ؛ بعد از نمازهای یومیه دوازده مرتبه سوره
اخلاص را خوانده و سپس دست ها را بگشاید و بگوید:
اللهم انی اسئلک باسمک المکنون المخزون الطهر المبارک و اسألک باسمک العظیم
و سلطانک القدیم ؛ یا واهب العطایا یا مطلق الاساری یا فکاک الرقاب من النار
اسألک ان تصلی علی محمد وآل محمد و ان تعتق رقبتی من النار و ان تخرجنی من
الدنیا آمنا و تدخلنی الجنه سالما و ان تجعل دعائی اوله فلاحا و اوسطه نجاحا و آخره
گنجهای بهشتی"دعای یستشیر باذکر ثواب"
از امیرالمومنین علی (ع) روایت شده است که دعای یستشیر را پیامبر (ص) به من آموخت و امر کرد که آن را در همه حال در سختی و راحتی حفظ کنم و به خلفاء بعد از خودم تعلیم نمایم .
و فرمود: از خودت در مدت عمر جدا مکن، تا زمان ملاقات خدا ،بدرستی که این دعا گنجی است از گنج های عرش.عرض کردم یا رسول الله چگونه بخوانم؟
فرمود در صبح و شام این دعا را بخوان.
ابی بن کعب انصاری از پیامبر (ص) ثواب این دعا را طلب نمود. حضرت فرمودند: ای ابی؛ ساکت باش که از کثرت ثواب آن همه علما از حیرت مبهوت و زبان‌شان از کثرت و زیادی ثواب این دعا نزد خداوند عزوجل برای صاحب این بند می آید.ابن کعب گفت: یا رسول ا. . . پدرم و مادرم فدای تو باد تو مارا از ثواب این دعا آگاه فرما.پیامبر (ص) تبسم کرد و فرمود: همانا انسان بر آنچه منع می شود حریص تر است.
سپس فرمود شما را به برخی از ثواب های این دعا آگاه می‌کنم:
اول: کسی که این دعا را بخواند خیر و برکت از فرق سرش تا زمین از آسمان بر او می بارد و او را انوار آرامش و رحمت می پوشاند و برای این دعا انتهایی جز عرش خدا نیست.
دوم: هر کس سه نوبت این دعا را بخواند خداوند هر حاجت خیری که داشته باشد در دنیا و آخرت برآورده گرداند.
سوم: خدای تبارک و تعالی او را از عذاب قبر برهاند.
چهارم: تنگی سینه او را برطرف نموده و به او شرح صدر عطا فرماید.
پنجم: چون روز قیامت فرا رسد، خواننده این دعا سوار بر شتری تندرو و سفید مزین و آراسته به مروارید نزد حق برخیزد، و خداوند می فرماید همه کرامتها را به او بدهید، و گوید: بنده ام در هر جای بهشت که خواهی ساکن شو.
ششم: اگر این دعا بر مجنون خوانده شود همان ساعت از آن باز آید.
هفتم: اگر زنی زایمان بر او مشکل شده باشد و این دعا بر او خوانده شود خداوند زایمان او را آسان و فرزند را در طرفه العینی متولد گرداند.
هشتم: اگر بر شخصی که عاق والدین شده بخواند همانا خداوند امور آن را اصلاح کند.
نهم: هر بنده ای که چهل شب جمعه این دعا را بخواند همانا خداوند آن را اصلاح کند.
دهم: هر کس در هنگام خواب بخواند و بخوابد حتی اگر خوب نخوانده باشد. ولی به امید ثواب باشد، خداوند به هر حرفی از این دعا هزار فرشته کروبی که روی‌شان نورانی تر باشد از آفتاب و ماه شب چهاره بر او بفرسند.
یازدهم: هر گنه کاری که مرتکب کبائر شده باشد و قبل از مردن این دعا را بخواند شب بمیرد یا روز همچون شهید از دنیا رفته و اگر موفق به توبه نشده باشد خدا به کرم و عفوش او را بیامرزد
دعای یستشیر
اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَذی لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبینُ الْمُدَبِرُّ بِلا وَزیرٍ وَ لا خَلْقٍ مِنْ عِبادِهِ یَسْتَشیرُ
الاْوَّلُ غَیْرُ مَوْصُوفٍ وَالْباقی بَعْدَ فَنآءِ الْخَلْقِ الْعَظیمُ الرُّبُوبِیَّهِ نُورُ السَّمواتِ وَالاْرَضینَ وَ فاطِرُهُما
وَ مُبْتَدِعُهُما بِغَیْرِ عَمَدٍ خَلَقَهُما وَ فَتَقَهُما فَتْقًاًً فَقامَتِ السَّمواتُ طآئِعاتٍ بِاَمْرِهِ
وَاسْتَقَرَّتِ الاْرضَوُنَ بِاَوْتادِها فَوْقَ الْمآءِ ثُمَّ عَلا
رَبُّنا فِی السَمواتِ الْعُلی اَلرَّحْمنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی لَهُ ما فِی السَّمواتِ وَ ما فِی الاْرْضِ وَ ما بَیْنَهُما وَ ما تَحْتَ الثَّری
فَاَنَا اَشْهَدُ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللّهُ لا رافِعَ لِما وَضَعْتَ وَ لا واضِعَ لِما رَفَعْتَ وَ لا مُعِزَّ لِمَنْ اَذْلَلْت
وَ لا مُذِلَّ لِمَنْ اَعْزَزْتَ وَ لا مانِعَ لِما اَعْطَیْتَ وَ لا مُعْطِیَ لِما مَنَعْتَ
وَ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ کُنْتَ اِذْ لَمْ تَکُنْ سَمآءٌ مَبْنِیَّهٌ وَ لا اَرْضٌ مَدْحِیَّهٌ وَ لا شَمْسٌ مُضیَّئَهٌ وَ لا لَیْلٌ مُظْلِمٌ وَ لا نَهارٌ مُضیَّئُ
وَ لا بَحْرٌ لُجِّیُّ وَ لا جَبَلٌ راسٍ وَ لا نَجْمٌ سارٍ وَ لا قَمَرٌ مُنیرٌ وَ لا ریحٌ تَهُبُّ
وَ لا سَحابٌ یَسْکُبُ وَ لا بَرْقٌ یَلْمَعُ وَ لا رَعْدٌ یُسَبِّحُ وَ لا رُوحٌ تَنَفَّسُ
وَ لا طآئِرٌ یَطیرُ وَ لا نارٌ تَتَوَقَّدُ وَ لا مآءٌ یَطَّرِدُ
کُنْتَ قَبْلَ کُلِّ شَیْءٍ وَ کَوَّنْتَ کُلَّ شَیْءٍ وَ قَدَرْتَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ وَابْتَدَعْتَ کُلَّ شَیْءٍ
وَ اَغْنَیْتَ وَ اَفْقَرْتَ وَ اَمَتَّ وَ اَحْیَیْتَ وَ اَضْحَکْتَ وَ اَبْکَیْتَ وَ عَلَی الْعَرشِ اسْتَوَیْت
فَتَبارَکْتَ یا اَللّهُ وَ تَعالَیْتَ اَنْتَ اللّهُ الَّذی لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ
الْخَلاّقُ الْمُعینُ اَمْرُکَ غالِبٌ وَ عِلْمُکَ نافِذٌ وَ کَیْدُکَ غَریبٌ
وَ وَعْدُکَ صادِقٌ وَ قَوْلُکَ حَقُّ وَ حُکْمُکَ عَدْلٌ وَ کَلامُکَ هُدیً
وَ وَحْیُکَ نوُرٌ وَ رَحْمَتُکَ واسِعَهٌ وَ عَفْوُکَ عَظیمٌ وَ فَضْلُکَ کَثیرٌ
وَ عَطاوُکَ جَزیلٌ وَ حَبْلُکَ مَتینٌ وَاِمْکانُکَ عَتیدٌ وَ جارُکَ عَزیزٌ
وَ بَاْسُکَ شَدیدٌ وَ مَکْرُکَ مَکیدٌ اَنْتَ یا رَبِّ مَوْضِعُ کُلِّ شَکْوی
حاضِرُ کُلِّ مَلاَءٍ وَ شاهِدُ کُلِّ نَجْوی مُنْتَهی کُلِّ حاجَهٍ مُفَرِّجُ کُلِّ حُزْنٍ
غِنی کُلِّ مِسْکینٍ حِصْنُ کُلِّ هارِبٍ اَمانُ کُلِّ خآئِفٍ حْرِزُ الضُّعَفآءِ
کَنْزُ الْفُقَرآءِ مُفَرِّجُ الْغَمّآءِ مُعینُ الصّالِحینَ
ذلِکَ اللّهُ رَبُّنا لا اِلهَ اِلاّ ُوَ تَکْفی مِنْ عِبادِکَ مَنْ تَوَکَّلَ عَلَیْکَ وَ اَنْتَ جارُ مَنْ لاذَ بِکَ وَ تَضَرَّعَ اِلَیْکَ
عِصْمَهُ مَنِ اعْتَصَمَ بِکَ ناصِرُ مَنِ انْتَصَرَ بِکَ تَغْفِرُ الذُّنُوبَ لِمَنِ اسْتَغْفَرَکَ جَبّارُ الْجَبابِرَهِ عَظیمُ الْعُظَمآءِ کَبیرُ الْکُبَرآءِ
سَیِّدُ السّاداتِ مَوْلَی الْمَوالی صَریخُ الْمُسْتَصْرِخینَ مُنَفِّسٌ عَنِ الْمَکْروُبینَ مُجیبُ دَعْوَهِ الْمُضْطَرینَ اَسْمَعُ السّامِعینَ
اَبْصَرُالنّاظِرینَ اَحْکَمُ الْحاکِمینَ اَسْرَعُ الْحاسِبینَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ
خَیْرُ الغافِرینَ قاضی حَوآئِج الْمُوْمِنینَ مُغیثُ الصّالِحینَ
اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ رَبُّ الْعالَمینَ اَنْتَ الْخالِقُ وَ اَنَا الْمَخْلوُقُ
وَ اَنْتَ الْمالِکُ وَ اَنَا الْمَمْلوُکُ وَ اَنْتَ الرَّبُّ وَ اَنَا الْعَبْدُ وَ اَنْتَ الرّازِقُ وَ اَنَا الْمَرْزُوقُ
وَ اَنْتَ الْمُعْطی وَ اَنَا السّآئِلُ وَ اَنْتَ الْجَوادُ وَ اَنَا الْبَخیلُ وَ اَنْتَ الْقَوِیُّ وَ اَنَا الضَّعیفُ
وَ اَنْتَ الْعَزیزُ وَ اَنَا الذَّلیلُ وَ اَنْتَ الْغَنِیُّ وَ اَنَا الْفَقیرُ
وَ اَنْتَ السَّیِّدُ وَ اَنَا الْعَبْدُ وَ اَنْتَ الْغافِرُ وَ اَنَا الْمُسیَّئُ وَ اَنْتَ الْعالِمُ وَ اَنَا الْجاهِلُ
وَ اَنْتَ الْحَلیمُ وَ اَنَا الْعَجُولُ وَ اَنْتَ الرَّحْمنُ وَ اَنَا الْمَرْحُومُ
وَ اَنْتَ الْمُعافی وَ اَنَا الْمُبْتَلی وَ اَنْتَ الْمُجیبُ وَ اَنَا الْمُضْطَرُّ
وَ اَنَا اَشْهَدُ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْمُعْطی عِبادَکَ بِلا سُوالٍ
وَ اَشْهَدُ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللّهُ الْواحِدُ الاْحَدُ الْمُتَفَرِّدُ الصَّمَدُ الْفَرْدُ وَ اِلَیْکَ الْمَصیرُ
وَ صَلَّی اللّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ
وَاغْفِرْ لی ذُنُوبی وَاسْتُرْ عَلَیَّ عیُوُبی وَافْتَحْ لی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً وَ رِزْقاً واسِعا
یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ وَالْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ حَسْبُنَا اللّهُ وَ نْعِمَ الْوَکیلُ
وَ لا حَوْلَ وَ لاقُوَّهَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِیِّ الْعَظیمِ
"دعای صحیفه باذکرثواب"
ابن عبّاس رضى اللَّه عنه روایت مىکند که بر رسول خدا صلّى الله علیه و آله داخل شدم دیدم که حضرت خندان و بسیار خوشحال هستند. عرض کردم: چه خبر است فداى شما باد پدر و مادرم اى رسول خدا؟ پس فرمودند: یا ابن عبّاس جبرئیل نزد من آمد در حالى که به دست او صحیفهاى بود که در آن دعائى از جهت کرامت من و از براى امّت من نوشته شده بود. پس جبرئیل گفت که: یا محمّد این را بگیر و بخوان آنچه را که در اوست و آن را تعظیم نماى. پس بدرستى که این گنجى از گنجهاى آخرت است و این دعائى است که خداى تعالى به تو و به امّت تو اکرام نموده است. پس گفتم: یا جبرئیل آن کدام است؟ پس جبرئیل که رحمت خدا بر او و بر همه فرشتگان مقرّب باد گفت که آن سبحان اللَّه العظیم بحمده است. ابن طاوس گوید که: مقدّم مىدارم اوّلا ذکر ثواب این دعا را تا سبحان اللَّه العظیم» پس مىگویم که: حضرت رسول صلّى اللَّه علیه و آله فرمودند: [اى جبرئیل] و چه چیز است ثواب کسى که این دعا را بخواند؟ پس جبرئیل گفت: یا محمّد مرا از ثوابى سؤال نمودهاى که آن را نمىداند مگر خداى تعالى، اگر همه دریاها مرکب و درختها قلم و فرشتگان آسمانها نویسنده بگردند و ثواب این را به قدر هزار برابر مدّت بقاء دنیا بنویسند، هر آینه مرکّب برطرف مىشود و قلمها شکسته مىشود و به یکدهم از ثواب آن نمىرسند. اى محمد قسم به حقّ کسى که ترا به راستى به پیغمبرى فرستاده است که نیست مردى و نه زنى که این دعا را بخواند مگر آن که خداى تعالى از براى او ثواب چهار تن از فرشتگان و چهار پیغمبر را بنویسد.امّا پیغمبران پس اوّلا ثواب تو را اى محمّد و ثواب عیسى و ثواب موسى و ثواب ابراهیم علیهم السّلام را و امّا فرشتگان پس اوّلا ثواب مرا و ثواب اسرافیل و ثواب میکائیل و ثواب عزرائیل را. اى محمّد هر مردى یا زنى که این دعا را در مدّت عمر خود بیست مرتبه بخواند پس به درستى که خداى تعالى او را به آتش جهنم عذاب نمىکند و هر چند از گناهان او باشد مثل کف دریاها و قطرههاى باران و عدد ستارهها و وزن عرش و کرسى و لوح و قلم و ریگ و موى و کرک و آفریدههاى بهشت و دوزخ که خداى تعالى آن گناهان را مىآمرزد و از براى او به عوض هر گناهى هزار حسنه مىنویسد. اى محمّد و اگر آن شخص را همّى یا غمّى یا آزارى یا بیمارى یا علّتى یا تشنگى یا ترسى باشد و این دعا را سه مرتبه بخواند، خداى تعالى حاجت او را بر مىآورد و شخصى که از شیر یا از گرگ بترسد یا داخل شدن بر پادشاه ظالمى را اراده داشته باشد و این دعا را بخواند، پس خداى تبارک و تعالى از او هر بدى و مکروهى و آفتى را به حول و قوّت خود منع مىکند، کسى که این دعا را یک مرتبه در جنگ بخواند خداى تعالى او را قوّت هفتاد کس از جماعت حربکنندگان را قوّت مىدهد و کسى که این دعا را بر درد سر یا درد شقیقه یا درد شکم یا بر آزار چشم یا بر گزیدن مارى یا عقربى بخواند خداى تعالى همه آنها را برطرف مىکند. اى محمّد کسى که به این دعا اعتقاد نیاورد پس او از من برى است و کسى که آن را انکار نماید، پس به درستى که از او برکت و خیر برطرف مىشود. پس پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله فرمودند که: اى جبرئیل از چه این دعا بر همه دعاها تفضیل داده شده است؟ جبرئیل عرض کرد: از جهت آن که اسم اعظم خداى تعالى در آن است و کسى که این دعا را بخواند قوّت حافظه و شعور و علم و عمر و صحّت بدن او چندین برابر زیاده مىگردد و خداى تعالى از او هفتاد آفت از آفات دنیا و هفتصد آفت از آفتهاى آخرت را دفع مىنماید.ذکر ثواب و شرح دعاء سابق تمام شد اکنون در ذکر ثواب و شرح دعاى ثانى شروع مىنمایم بخش دوم اجر دعا از حضرت امیر المؤمنین على بن ابى طالب صلوات اللَّه و سلامه علیه از حضرت پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم روایت شده است آن که فرمودند که: جبرئیل علیه السّلام نازل شد در حالى که و در عقب مقام ابراهیم نماز مىکردم. پس چون از نماز فارغ شدم از خداى تعالى براى امّت خود طلب آمرزش نمودم. پس جبرئیل علیه السّلام گفت: اى محمّد ترا حریص بر امّتخود مىبینم و حال آن که خداى تعالى به بندگان خود رحیم است. پس آن حضرت صلّى اللَّه علیه و آله به حضرت جبرئیل علیه السّلام فرمودند که: اى برادر من تو دوست بر من و بر امّت من هستى، مرا دعائى تعلیم نماى که بعد از من به سبب آن دعا امتم مرا یاد کنند. پس جبرئیل علیه السّلام گفت: اى محمّد وصیّت مىکنم ترا آن که امّت خود را امر نمائى که سه روز ایّام البیض را روزه گیرند که سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماهى است، و وصیّت مىکنم ترا آن که امّت خود را امر نمائى که در این سه روز این دعاى شریف را بخوانند. پس به درستى که عرش را حمله آن به برکت این دعا برداشتند و من به زمین نازل می شوم و به آسمان بالا مىروم به برکت این دعا و این دعا بر درهاى بهشت و بر حجرهها و کنگرهها و بر منزلهاى آن نوشته شده است و به برکت این دعا درهاى بهشت گشوده می شود و به سبب این خلایق در روز قیامت به امر خدا محشور مىشوند و کسى که از امّت تو این دعا را بخواند، خداى تعالى عذاب قبر را از او برطرف مىکند و او را از فزع اکبر و از آفتهاى دنیا و آخرت نگاه مىدارد، و کسى که آن را بخواند خداى تعالى او را از عذاب آتش نجات مىدهد، پس بعد از آن پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله جبرئیل را از ثواب این دعا سؤال نمودند. پس جبرئیل علیه السّلام عرض کرد: یا محمّد هر آینه به تحقیق که مرا از چیزى سؤال نمودهاى که بر وصف آن قادر نیستم و اندازه او را به غیر از خدا نمىداند؛ اى محمّد اگر درختهاى دنیا قلم و دریاها مرکّب و همه خلایق نویسنده بگردند بر نوشتن ثواب قارى این دعا قدرت ندارند و بندهاى این دعا را نمىخواند و حال آن که اراده نموده باشد آزادى را مگر آن که خداى تعالى او را آزاد مىگرداند و او را از قید بندگى خلاص میکند و این را مغمومى نمىخواند مگر آن که خداى تعالى غم و اندوه او را برطرف نماید و نمىخواند به این دعا خداى را طلبکننده حاجتى مگر آن که خداى عزّ و جلّ حاجت او را در دنیا و آخرت ان شاء اللَّه برآورد و او را از مرگ ناگهانى و هول قبر و فقر در دنیا نگاه مىدارد و خداى تبارک و تعالى به او اذن در شفاعت را در قیامت عطا مىنماید در حالى که روى او خندان باشد و خداى تعالى او را به برکت این دعا در دار السّلام داخل مىکند و او را در غرفههاى بهشت ساکن مىگرداند و او را از حله هاى جنّت مىپوشاند که کهنه نمىشوند و کسى که روزه گیرد و این دعا را بخواند خداى عزّ و جلّ مىنویسد از براى او مثل ثواب جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و عزرائیل و ابراهیم خلیل و موسى کلیم و عیسى و محمّد صلوات اللَّه علیهم اجمعین. پس پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله فرمودند که: هر آینه به تحقیق که تعجّب نمودم از بسیارى آنچه جبرئیل از ثواب از براى خواننده این دعا ذکر نمود. بعد از آن جبرئیل عرض کرد: اى محمّد احدى از امّت تو نیست که این دعا را در مدّت عمر خود یک مرتبه بخواند مگر آن که خداى تعالى او را روز قیامت محشور مىکند و حال آن که روى او چون ماه شب بدر مىدرخشد. پس مردمان پرسند که این کیست؟ آیا این شخص پیغمبر است؟ پس ملائکه گویند که: پیغمبر و نه فرشته نیست بلکه او بندهاى از بندگان خدا است از فرزندان آدم که در مدّت عمر خود یک مرتبه این دعا را خوانده است و خداى عزّ و جلّ به او این کرامت را بخشیده است.پس جبرئیل به پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله عرض کرد: اى محمّد کسى که پنج مرتبه این دعا را بخواند در روز قیامت محشور خواهد شد و حال آن که من بر قبر او ایستاده باشم و براقى از بهشت با من خواهد بود و ایستاده خواهم بود تا وقتى که آن شخص بر براق سوار شود و از آن پائین نمىآید مگر در دار النعیم دائمى و از براى او حسابى نخواهد بود و در بهشت همسایه ابراهیم علیه السّلام و در جوار محمّد صلّى اللَّه علیه و آله خواهد بود و من از براى خواننده این دعا از مرد و زن ضامنم آن که خداى تعالى او را عذاب ننماید و هر چند گناهان او بیشتر از کف دریاها و قطرههاى باران و برگ درختان و عدد مردمان از اهل بهشت و دوزخ باشد و آن که خداى عزّ و جلّ امر نماید از براى آن شخص ثواب یک حجّ و یک عمره مقبول بنویسند.اى محمّد کسى که را در وقت خواب پنج مرتبه این دعا را با وضو قرائت نماید پس به درستى که ترا در خواب مىبیند و تو او را به بهشت بشارت خواهى داد و کسى که گرسنه یا تشنه باشد و چیزى را نیابد که بخورد و نه آنچه را که بیاشامد یا آن که بیمار باشد و این دعا را بخواند پس به درستى که خداى به برکت این دعا از او برطرف مىنماید آنچه را که در اوست و او را چیزى مىدهد که بخورد و بیاشامد و از براى او مطالب دنیا و آخرت او را برمىآورد و کسى که از او چیزى دزدیده شود یا از او غلامى بگریزد پس برخیزد و وضو سازد و دو رکعت یا چهار رکعت نماز گذارد و در هر رکعت سوره حمد یک بار و سوره اخلاص دو مرتبه بخواند، پس بعد از سلام این دعا را بخواند و آن صحیفه را که این دعا در آن نوشته شده باشد پیش روى خود یا در زیر سر خود بگذارد، پس بدرستى که خداى تعالى مشرق و مغرب را جمع مىکند و آن غلام گریخته را به برکت این دعا بر مىگرداند ان شاء اللَّه تعالى و اگر از دشمنى بترسد پس این دعا را بر خود بخواند خداى تعالى او را در پناهى محکم مىگرداند و دشمن بر او قدرت نمىیابد و بندهاى نیست که این را بخواند و بر او قرضى باشد مگر آن که خداى تعالى قرض او را ادا نماید و از براى او شخصى را میسّر گرداند که قرض او را ادا نماید ان شاء اللَّه و کسى که این دعا را بر بیمارى بخواند خداى تعالى آن بیمار را به برکت این دعا شفا مىدهد. پس اگر بنده مؤمنى که به خداى عزّ و جلّ اخلاص داشته باشد، این را بر کوهى بخواند هر آینه آن کوه به اذن خدا حرکت مىکند و کسى که به نیّتى خالص این را بر آب بخواند هر آینه آن آب یخ مىزند و تعجّب مکن از این فضیلتهائى که در شأن این دعا ذکر شد، پس به درستى که در این دعا اسم اعظم خداى تعالى است و بدرستى که هر گاه این دعا را قارى بخواند و آن را ملائکه و جنّ و انس بشنوند پس از براى خواننده آن دعا مىکنند و خداى تعالى دعاى ایشان را مستجاب مىگرداند و همه اینها که مذکور شد به برکت خداى تعالى و به برکت این دعاست و به درستى شخصى که به خدا و رسول او و به این دعا ایمان آورده باشد، باید که چیزى را به خاطر نگذراند و در دل خود به سبب آنچه در شأن این دعا ذکر نموده شد، شکى نیندازد، به درستى که خداى تعالى کسى را که میخواهد بدون اندازهاى روزى مىگرداند و کسى که این دعا را بخواند و یاد گیرد و بنویسد پس باید که به این بر احدى از مسلمانان بخل نورزد. و حضرت رسول صلّى اللَّه علیه و آله فرمودند که: من این دعا را در جنگى نخواندم مگر آن که من در آن جنگ به برکت این دعا بر دشمنان خود ظفر یافتم و آن حضرت صلّى اللَّه علیه و آله فرمودند که: شخصى که این دعا را بخواند به او نور اولیاء در روى او عطا کرده مىشود و از براى او هر امر دشوارى آسان مىگردند و براى او هر امر آسانى میسّر مىشود. پس بدرستى شخصى که حقّ و حرمت این را بشناسد، خداى تعالى او را از هر سختى نگاه میدارد [و اگر قرض دارى آن را بخواند، خداوند قرض او را ادا نماید] و براى او همه امرها را آسان مىگرداند و او را از هر مکروهى نگاه مىدارد و از او هر بدى را برطرف مینماید و او را از هر بیمارى و علتى نجات میدهد و همّ و غمّ را از او زایل مىگرداند. پس این دعا را یاد بگیرید و یاد بدهید پس بدرستى که در این دعا خیر
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
سُبْحانَ الله الْعظیمِ وَ بِحَمْدِهِ
این جمله را سه مرتبه باید بگوید و سپس دعا را بخواند:
سُبْحانَهُ مِنْ إلهٍٍ ما اَمْلَکَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ مَلیکٍٍ ما اَقْدَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ قَدیرِ ما
اَعْظَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ عَظیمٍ ما اَجَلَّهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ جَلیلٍ ما اَمْجَدَهُ وَ سُبْحانَهُ
مِنْ ماجِدٍٍ ما اَرْفَهُ وَ سُبْحانَهُ مَنْ رَؤفٍ ما اَعَزَّهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ عَزیزٍ ما اَکْبَرَهُ وَ ماجِدٍ
ما اَرْءَفَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ اَعَزَّهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ عَزیزٍ ما اَکْبَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ کَبیرٍ ما
اَقْدَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ قَدیمٍ ما اَعْلاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ عالٍ ما اَسْناهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ
سِنّیٍ ما اَبْهاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ بَهیًّ ما اَنْوَرَه وَ سُبْحانَهُ مِنْ مُنیرٍ ما اَظْهَرَهُ وَ
سُبْحانَهُ مِنْ ظاهِرٍ ما اَخْفاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ خَفیًّ ما اَعْلَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ عَلیمً
ما اَخْبَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ خَبیرٍ ما اَکْرَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ کَریمٍ ما اَلْطَفهُ وَ سُبْحانَهُ
مِنْ لَطیفٍ ما اَبْصَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ بَصیرٍ ما اَسْمَعَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ واسِعٍ ما اَجْوَدَهُ
وَ سُبْحانَهُ مِنْ جوادٍ ما اَفْضَلَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ مُفْضِلٍ ما اَنْعَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ مَنْعِمٍ
ما اَسْیَدَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ سَیّدٍ ما اَرْحَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ رَحیمٍ ما اَشَدَّهُ وَ سُبْحانَهُ
مِنْ شَدیدٍ ما اَقْواهُ وَ سُبْحانَهُ مَنْ قَویًّ ما اَحْکَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مَنْ حَکیمٍ ما اَبْطَشَه
وَ سُبْحانَهُ مِنْ باطِشٍ ما اَقْوَمَه وَ سُبْحانَهُ مِنْ قَیّومٍ ما اَحْمَدَه وَ سُبْحانَهُ مِنْ حمیدٍ
ما اَدْوَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ دائِمٍ ما اَبْقاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ باقٍ ما اَفْرَدَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ
مالِکٍ ما اَوْلاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ وَلیًّ ما اَعْظَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ عَظیمٍٍ ما اَکْمًلَهُ وَ
سُبْحانَهُ مِنْ کامِلٍ ما اَتَمَّهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ تامًّ ما اَعْجَبَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ عَجیبٍ ما
اَفْخَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ فاخِرٍ ما اَبْعَدَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ بَعیدٍ ما اَقْرَبَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ
قَریبٍ ما اَمْنَعَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ مانِعٍ ما اَغْلَبَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ غالِبٍ ما اَعْفاهُ وَ
سُبْحانَهُ مِنْ عَفْوًّ ما اَحْسَنَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ مُحْسِنٍ ما اَجْمَلَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ
جَمیلٍ ما اَقْبَلَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ قابِلٍ ما اَشْکَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ شَکورٍ ما اَغْفَرَهُ وَ
سُبْحانَهُ مِنْ غَفُورٍ ما اَکْبَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ کَبیرٍ ما اَجْبَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ جَبّارٍ ما
اَدْیَنَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ دَیّانٍ ما اَقْضاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ قاضٍ ما اَمْضاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ
ماضٍ ما اَنْفَذَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ نافِذٍ ما اَرْحَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ رَحیمٍ ما اَخْلَقَهُ وَ
سُبْحانَهُ مِنْ خالِقٍ ما اَقْهَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ قاهِرٍ ما اَمْلَکَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ مَلیکٍ ما
اَقْدَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ قادِرٍ ما اَرْفَعَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ رَفیعٍ ما اَشْرَفَه وَ سُبْحانَهُ مِنْ
شَریفٍ ما ا‍َزْرَقَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ رازِقٍ ما اَقْبَضَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ قابِضٍ ما اَبْسَطَهُ وَ
سُبْحانَهُ مِنْ باسِطٍ ما اَهْداهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ هادٍ ما اَصْدَقَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ صادِقٍ ما
اَبْدَئَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ بادِءٍ ما اَقْدَسَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ قُدُّسٍ ما اَطْهَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ
طاهِرٍ ما اَزْکاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ زَکیًّ ما اَبْقاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ باقٍ ما اَعْوَدَهُ وَ سُبْحانَهُ
مِنْ عَوّادٍ ما اَفْطَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ فاطِرٍ ما اَرْعاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ راعٍٍ ما اَعْوَنَهُ وَ
سُبْحانَهُ مِنْ مُعینٍ ما اَوْهَبَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ وَهّابٍ ما اَتْوَبَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ تَوّابِ ما
اَسْخاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ سَخیًّ ما اَبْصَرَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ بَصیرٍ ما اَسْلَمَهُ وَ سُبْحانَهُ
مِنْ سَلیمٍ ما اَشْفاءُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ شافٍ ما اَنْجاهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ مُنْجٍ ما اًَبَّرَه وَ
سُبْحانَهُ مِنْ بارٍ ما اَطْلَبَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ طالِبٍ ما اَدْرَکَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ مُدْرِکٍ ما
اَشَدَّهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ شَدیدٍ ما اَعْطَفَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ مُتَعَطَّفٍ ما اَعْدَلَهُ وَ سُبْحانَهُ
مِنْ عادِلٍ ما اَتْقَنَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ مُتْقِنٍ ما اَحْکَمَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ حَکیمٍ ما اَکْفَلَهُ وَ
سُبْحانَهُ مِنْ کَفیلٍ ما اَشْهَدَهُ وَ سُبْحانَهُ مِنْ شَهیدٍ ما اَحْمَدَهُ وَ سُبْحانَهُ هُوَ اللهُ
الْعظیمِ وَ بِحَمدِه وَ الْحَمْدُلله وَ لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ اَکْبَرُ وَ للهِ الْحَمْدُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ اِلاّ
بِاللهِ الْعظیمِ دافعُ کُلَّ بَلِیَّهٍ وَ هُوَ حَسْبی وَ نِعْمَ‌الْوَکیلْ
ثواب دعای معراج
از رسول اکرم صلى الله علیه و آله منقول است آن شبى که مرا به معراج بردند از تمامى آسمانها گذشتم تا به آسمان هفتم رسیدم و آنچه دیدم بودم و با خداى تعالى بى واسطه سخن گفتم و مراجعت نمودم چون به مقام جبرئیل رسیدم گفتم یا جبرئیل این چه دعائى است که جمله فرشتگان مى خوانند؟ گفت یا محمد صلى الله علیه و آله این همان دعایى است که از جانب حق به شما آوردم و خداى تعالى مى فرماید که هر که از آدم تا خاتم این دعا را بخواند یا با خود دارد عزیز و مکرم گردد و حاجتش برآورده شود حق تعالى هیچ حجاب در میان او و خودش نگذارد و او را از جمیع بلایا محفوظ فرماید و اگر از آدم تا خاتم جمع شوند و جمیع دریاها مرکب گردد و آسمان و زمین کاغذ شود چندان نویسنده که همه فرشتگان مانده شوند و دریا خشک شود و آسمان و زمین تمام شود نمى تواند ثواب این دعا را بنویسند و از هزار یکى نوشته نشود و خواننده و دارنده این دعا را تنگى دست ندهد و تا روز اجل بستگى در کار وى نشود و در روز قیامت حساب را از وى بردارند و بى حساب داخل بهشت شود.
یا محمد دارنده و خواننده این دعا رستگارى یابد. هر کس در عمر خود این دعا را یک بار بخواند و اگر نتواند گوش بدهد یا با خود دارد چنان باشد که چهل هزار ختم قرآن کرده باشد و چهل هزار حج کرده باشد و چهل هزار گوسفند قربانى کرده و چهل هزار بنده آزاد کرده و چهل هزار مسکین را طعام داده و چهل هزار برهنه را پوشیده باشد و تورات موسى و انجیل عیسى و زبور داوود و فرقان محمد المصطفى صلى الله علیه و آله را خوانده باشد و اگر بیمار باشد چنانچه طبیبان از معالجه آن عاجز باشند چون این دعا را به آن بیمار دهند و بر بالین وى گذارند شفا یابد و اگر کسى قرض دار باشد و این دعا را بخواند حق تعالى دین او را ادا فرماید و اگر کسى کاهل نماز باشد این دعا را با خود دارد حق تعالى دل او را روشن گرداند حریض نماز شود و اگر زن دشوار زاید این دعا را بر آب خواند بخورد به آسانى بار نهد و اگر کسى را بسته باشند این دعا را بر موم گیرند و بر کمر وى بندند فى الحال گشاده گردد و اگر بخت دختر بسته باشد این دعا را بخواند یا با خود دارد بخت او گشاده شود و اگر کسى را به پاى دار برند این دعا را بر وى بخوانند و بدمند یا در نزد آن کس باشد هیچ ضررى به او نرسد و اگر جهت فرزند بخواند خداوند عالم پسرى به وى عطا فرماید و دارنده این دعا از گزند مار و عقرب و زبان بدگویان ایمن گردد.
خواننده و دارنده این دعا از درد گوش و دردسر و درد چشم و درد دل و جگر و فلج و لغوه و جمیع دردها ایمن گردد و هر کس این دعا را با خود به گرد برد حق سبحانه او را ببخشد و سکرات موت را بر وى آسان گرداند و از عذاب قبر و سوال نکیر و منکر ایمن گردد و روز جزا چهل هزار فرشته به استقبال وى برآیند تا داخل بهشت مى کنند و شرح این دعا بسیار بود اما مختصر کردیم تا ملال نگیرد بسیار مجرب است ان شاء اللّه و اللّه اعلم بالصواب .
شرح دعای معراج
یا سَیِّدُ یا سَنَدُ یا صَمَدُ یا مَن لَهُ المُستَنَدُ اجْعَلْ لی فَرَجًا و مَخْرجًا مِمّا اَنَا فیهِ وَاکْفِنی فیهِ و
اَعُوذُبِکَ بِسم اللهِ التّاماتِ یا اللهُ یا اللهُ یا اللهُ یا رَحمانُ یا رحمانُ یا رَحمانُ یا رَحیمُ یا رَحیمُ
یا رَحیمُ یا خالِقُ یا رازِقُ یا بارئُ یا اَوَلُ یا اخِرُ یا ظاهِرُ یا باطِنُ یا مالِکُ یا قادِرُ یا واهِبُ یا
وَهّابُ یا تَوّابُ یا حَکیمُ یا سَمیعُ یا بصیرُ یا غَفورُ یا رَحیمُ یا غافِرُ یا شَکورُ یا عالِمُ یا عادِلُ
یا کریمُ یا حلیمُ یا وَدودُ یا غَفورُ یا رَؤُفُ یا وترُ یا مُغیثُ یا مُجیبُ یا حَبیبُ یا مُنیبُ یا رَقیبُ
یا مُعیدُ یا حافِظ یا قابِضُ یا حَیُّ یا مالِکُ یا باعثُ یا وارثُ یا رَحیمُ یا فاتِحُ یا فارجُ یا فاخِرُ
یا مُعِزُّ یا مُذِّلُ یا مُعینُ یا مُبینُ یا جَلیلُ یا جَمیلُ یا کَفیلُ یا وکیلُ یا دَلیلُ یا حَیُّ یا قَیّومُ یا جَبّار
یا غَفّارُ یا حنّانُ یا مَنّانُ یا دَیّانُ یا غُفرانُ یا بُرهانُ یا سُبحانُ یا مُستَعانُ یا سُلطانُ یا امینُ
یا مؤمِنُ یا مُتَکَبِّرُیا شَکورُ یا عَزیزُ یا عَلِیُّ یا وَفیُّ یا زَکِیُّ یا قَوِیُّ یا غَنِیُّ یا مُحِقُّ یا مُعطی
یا اخِرُ یا احسَنَ الخالِقینَ یا خیرَ الرّازقینَ یا خیرَ الغافِرینَ یا خیرَ المُحسِنینَ یا خیرَا
لنّاصرینَ یا اَرحَمَ الرّاحِمینَ یا نورَ السماواتِ و الاَرضَ یا هادیَ المُضِّلینَ یا دَلیلَ المُتَحیِّرینَ
یا خالِقَ کُلِّ شَی ءٍ یا فاطِرَ السَّماواتِ وَالاَرضِ یا هادیَ المُضِلّینَ یا مُفَتِّح الاَبوابِ یا مُسَبِّبَ
الاسبابِیا رَفیعَ الدَّرجاتِ یا مُجیبَ الدَّعواتِ یا وَلِیَّ الحَسَناتِ یا غافِرَ الخَطیئاتِ یا مُحیِیَ
الاَمواتِ یا ضاعِفَ الدَّرَجاتِ یا ضاعِفَ الحسناتِ یا دافِعَ البَلِیّاتِ اللّهم احْفَظ صاحِبِ هذَا
الدُّعاءِ مِنَ القَحطِ و الطّاعونِ و الزِّلزلَةِ وَ الفُجاةِ وَ الوَباءِ وَ مِن شرِِّ الاَعداءِ و مِن شَرِّ الجِنِّ
و الاِ نسِ بِحَقِّ لا اِلهَ اِلّا هُوَ الحَیُّ القَیّومُ وَ بِحَقِّ کهیعص وَ بِحَقِّ حمعسق وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ
المُصطَفی وَ بِحَقِّ علیٍّ المُرتَضی وَ الائمةِ الهُدی وَ بِحَقِّ اللَّوح وَ القَلَم وَ الکرسِیِّ وَ العَرشِ
وَ بِحَقِّ فَسَیَکفیکَهُمُ اللهُ وَهُوَ السَّمیعُ العَلیمُ اللّهُمَ احْفَظْ صاحِبَ هذا الدُعاءِ مِنْ شَرِّ کُلِّ ذی
شَرّ وَ مِنْ شَرِّ طارقِ اللَّیل وَ النَّهارِ وَ مِنْ شَرِّ والِدٍ وَ ما وَلَدَ وَ مِنْ شَرِّ ما یَلِجُ فِی الاَرْضِ وَ
ما یخْرُجُ مِنْهُما وَ هُوَ تاغَفورُ الرَّحیمُ اللّهُمَ احْفَظْ صاحِبَ هذا الدُّعاءِ مِنْ شَرِّ الاَعداءِ وَ مِنْ
شَرِّ جَمیعِ المِحْنَةِ وَالدّاءِ وَمِنْ شَرِّ النَّفاثاتِ فِی العُقَدِ وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ یا رَبِّ بعزَّتکَ
یا عَزیزُ وَ القَهرُ بِلُطفِکَ وَالرَّحمَة رَحمَتُکَ یا واهِبَ العَطایا یا دافِعَ الْبلایا یا غافِرَ الخَطایا یا
ستّارُ العُیوب یا نورَالغُیوب یا نورَالقلوب یا حَبیبَ القلوب یا قاضیَ الْحاجات یا رَحمنَ الدُّنیا
وَالاخِرة یا ارحَمَ الرّاحِمین بِحَقِّ الیَ الله تَصیرُ الاُمورُ اللهُمَ اِنّی اَستَودِعُکَ نَفسی وَ روحی وَ
مالی وَاولادی وَ جَمیعَ ما اَنعَمتَ عَلَیَّ فی الدُّنیا وَالاخرة اِنَّهُ لا یُضیعُ صَنایِعُکَ یَصونُکَ وَ
مَحفوظُکَ وَ مامولُکَ لا یُجیرُنی اَحَدٌ مِنکَ وَ لَن اَجِدُ مِن دونِهِ مُلتَحَداً اللّهمَّ رَبَّنا آتِنا فی
الدُّنیا حَسَنَة وَفی الاخِرةِ حَسَنَة وَقِنا عَذابَ النّار وَ عذابَ القَبر بِرَحمَتِکَ یا اَرحَمَ الرّاحِمینَ.
و صلى اللّه على محمد و اله اجمعین الطاهرین و الائمه المعصومین و سلم تسلیما کثیرا کثیرا
التماس دعا
اعمال وارزشهای سنگین کننده میزان اعمال درآخرت
1.ذکرکلمه لااله الا الله
2.ذکرصلوات
امام صادق(ع) فرمود:درترازوی عمل چیزی سنگین تر از صلوات برمحمد وآلش نیست و کسانی هستند
که میزان اعمال آنها سبک نشان میدهد. در اینجا صلوات به کمک او رسیده،و میزانش سنگین میشود.
اصول کافی،ج2،ص493
فضل صلوات
سیخ کلینی از حضرت صادق (ع) روایت کرده که فرمود: هرگاه ذکر پیغمبر (ص) شود پس بسیار صلوات بر او بفرستید، پس بدرستی که هرکس صلوات بفرستد بر پیامبر(ص) یک مرتبه، صلوات بفرستد حق تعالی بر او هزار صلوات در هزار صف از ملائکه و باقی نماند از مخلوقات الهی چیزی مگر آن که صلوات فرستد بر آن بنده، به جهت صلوات خدا و صلوات ملائکه اش، پس کسی که رغبت نکند در این پس،اوجاهلی است مغرور که بیزار است از او خدا ورسول و اهل بیتش.اصول کافی
3.شهادت به یکتایی خدا ورسالت محمد(ص)
4.حسن خلق
5.اخلاص وخشنودی خداوند
6.تهمتی که در مورد انسان زده می شود
7.ولایت ومحبت محمد وآلش(ص)
8.حب وعشق علی داشتن
9.فرزندان از دنیارفته
10.زیارت حرم مطهر حضرت رضا(ع)
امام صادق علیه السلام فرمود:
هر که هر روز بیست و پنج بار گوید:
«اللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنینَ وَ المُؤْمِناتِ و المُسْلِمینَ وَ المُسْلِماتِ»
خداوند به تعداد هر مؤمنی که در گذشته و
هر مؤمنی که تا روز رستاخیز به دنیا خواهد آمد
بر او حسنه نویسد و گناهی از او پاک گرداند و
درجه ای او را بالا برد.
از حضرت صادق علیه السّلام روایت کردهاند:هرکه هر روز ده باره این دعا را بخواند،حق تعالى چهلوپنجهزار حسنه براى او بنویسد،و چهلوپنجهزار گناه را از او محو کند،و چهلوپنجهزار درجه در بهشت براى او بلند نماید،و براى او حرزى[محافظ و نگهدارنده]باشد از شرّ شیطان و ظالمان،و او را گناه کبیره متصرف نشده و احاطهاش نکند. و به روایت دیگر:چنان باشد که قرآن را دوازده بار ختم کرده باشد،و خدا در بهشت خانهاى براى او بنا کند.و در روایت ابن بابویه«ده بار»ذکر نشده است،دعا این است:
اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لاشَریکَ لَهُ اِلهاً واحِداً اَحَداً صَمَداً لَمْ یَتَّخِذْ صاحِبَةً وَ لا وَلَداً
از حضرت صادق علیه السّلام روایت کردهاند: حضرت رسول اللّه علیه و آله فرمود:هرکه هر روز پانزده مرتبه بگوید:
لا اِلهَ اِلا اللَّهُ حَقّاً حَقّاً لا اِلهَ اِلا اللَّهُ ایماناً وَ تَصْدیقاً لا اِلهَ اِلا اللَّهُ عُبُودِیَّةً وَرِقّاً
حق تعالى روى رحمت خود را از و نگرداند،تا وارد بهشتش کند.در«محاسن»از حضرت رسول اکرم صلى اللّه علیه و آله روایت کرده:هرکه هر روز صد بار«سبحان اللّه»بگوید،از قربانى کردن صد شتر براى کعبه بهتر است،و هرکه صد بار الحمد للّه بگوید،از آزاد کردن صد بنده بهتر است،و هرک هصدر بار«اللّه اکبر»بگوید از این که صد اسب با زین و لگام در را خدا بفرستد بهتر است،و هرکه صد با«لا اله الاّ اللّه»بگوید،کسى عملش از او نیکوتر نباشد،مگر آنکه بیشتر بگوید.
قطب راوندى روایت کرده:در بنى اسرائیل عابدى بود،که سالها به عبادت حق پرداخته بود،روزى به حضرت حق عرضه داشت:میخواهم حال خود را نزد تو بدانم،اگر اعمال مرا پسندیده باشى،از این اعمال بسیار انجام دهم،وگرنه پیش از مرگ توبه کنم،خدا فرشته اى با این پیام نزد او فرستاد:که براى تو نزد خدا هیچ عمل خیرى نیست!پرسید پروردگارا عبادتهاى من چه شد؟فرشته گفت:هر کار خیرى انجام میدادى،مردم را خبر میکردى،که تو را نیک بدانند،و به نیکى یاد کنند،اکنون ثواب تو همان است،که خود بر عمل خود خشنود شدى،این سخن بر عابد بسیار گران آمد،و اندوهگین و نالان شد،بار دیگر فرشته آمد و گفت:حق تعالى مىفرماید:اکنون خود را ار من بخر،و پس از این هر روز به عدد هر رگى از رگهاى بدن خود تصدّق بده،گفت:چگونه مىتوانم چنین کارى انجام دهم؟پاسخ داد:هر روز سیصدوشصت مرتبه به عدد رگهاى بدنت بگو: سُبْحانَ اللَّهِ وَالْحَمْدُلِلَّهِ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَاللَّهُ اَکْبَرُ وَلا حَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ
هرکس روزی 4مرتبه این ذکر را بگوید شکرآن روز را به جا آورده اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ کَثیراً عَلى کُلِّ حالٍ
حضرت آیت‌الله مجتبی تهرانی با
تأکید بر اینکه برای اجابت دعا باید موانع را برطرف کرد استغفار راهی برای اینکار است
عالی بود وتوفیق روزافزون رو از خدا برای شما میخوام